Jisü Möngke

Jisü Möngke
chan Czagataidów
Okres

od 1246/1247
do 1251

Dane biograficzne
Data śmierci

1252

Ojciec

Czagataj

Jisü Möngke (zm. 1252) – chan ułusu Czagataja (1246/1247-1252), syn Czagataja, wnuk Czyngis-chana.

Jisü Möngke, odsunięty od dziedziczenia przez Ugedeja na rzecz Kara Hülëgü, został ok. 1246 r. mianowany władcą Chanatu Czagatajskiego przez nowego wielkiego chana Gujuka, z którym łączyła go przyjaźń.

Jisü Möngke oddawał się jednak pijaństwu, a rządy w jego imieniu sprawowała żona, bratanek Büri oraz muzułmańscy ministrowie (m.in. Beha ad-Din Marghinani). Jisü Möngke uchodził za władcę sprzyjającego islamowi[1]. Jego siedziba znajdowała się w Ałmałyku.

Kiedy władzę wielkiego chana objął Mongke (1251-1259), rozpoczął czystki wśród zwolenników rodu Ugedeja, wśród których byli Czagataidzi. Jisü Möngke i Büri zostali zesłani do obozu Batu-chana na terenie Niebieskiej Ordy, gdzie zostali straceni. Mongke zaś przywrócił Kara Hülëgü do władzy na zmniejszonym terytorium ułusu.

Przypisy

  1. The Stories of the Prophets, par Nosiruddin Burḣonuddin Rabghuziĭ, Hendrik Boeschoten, M. Vandamme, Al Rabghuzi, Semih Tezcan, John O'Kane, 1995 ISBN 978-90-04-10222-4 ISBN 90-04-10222-1
  • p
  • d
  • e
  • Czagataj (1227–1244/1245)
  • Kara Hülëgü (1244/1245–1246)
  • Jisü Möngke (1246–1251)
  • Kara Hülëgü (ponownie) (1251–1252)
  • Organa-katun (1252–1260)
  • Ałgu (1260–1266)
  • Mubarak Szah (1266)
  • Barak (1266–1271)
  • Negübej (1271–1272)
  • Buka Temür (1272–1282)
  • Duwa (ok.1282–1307)
  • Könczek (1307–1308)
  • Taliku (1308–1309)
  • Esen Buka (1309–1320)
  • Kebek (ok.1320–1327)
  • Eldżigedej (1327–1330)
  • Döre Temür (1330–1331)
  • Tarmaszirin (1331–1334)
  • Buzan (1334)
  • Changshi (1334–1338)
  • Jesün Temür (ok.1338–1341)
  • Ali Chalil (1341–1343)
  • Muhammad (1342–1343)
  • Kazan (1343–1346)
  • Daniszmendżi (1346–1358)
  • Bujan Kuli (1358–1359)
  • Szah Temür (1359)
  • Tugłuk Temür (1359–1363)