Johan Wallner

Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1965
Filipstad

Klub

Branäs AK

Wzrost

182 cm

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1983, Tårnaby
(14. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

14.01 1986, Berchtesgaden (1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy

Reprezentacja Szwecja
Mistrzostwa świata
brąz	Sälbach 1991	Gigant
brąz	Morioka 1993	Gigant
Mistrzostwa świata juniorów
złoto	Auron 1982	Slalom
złoto	Sestriere 1983	Gigant
brąz	Auron 1982	Gigant
Zakończenie kariery: 1997 r.

Per Johan Daniel Wallner (ur. 8 lutego 1965 w Filipstad) – szwedzki narciarz alpejski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zdobył tam złoty medal w slalomie i brązowy w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sestriere był najlepszy w gigancie.

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1983 roku w Tårnaby, zajmując 14. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 14 stycznia 1986 roku w Berchtesgaden, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Francuza Daniela Mougela. Było to jego jedyne pucharowe zwycięstwo. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium: 9 marca 1989 roku w Shiga Kōgen i 28 listopada 1992 roku w Sestriere był trzecie w gigancie, a 23 marca 1993 roku w Oppdal był drugi tej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy to zajął 27. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta był piąty.

W 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Saalbach, gdzie był piąty w supergigancie, a w gigancie wywalczył brązowy medal. Wyprzedzili go jedynie Austriak Rudolf Nierlich i Urs Kälin ze Szwajcarii. Wynik ten powtórzył podczas mistrzostw świata w Morioce dwa lata później. Tym razem lepsi okazali się tylko Kjetil André Aamodt z Norwegii i Austriak Rainer Salzgeber. W 1984 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie, gdzie nie ukończył giganta. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary był szesnasty, a rywalizacji w slalomie nie ukończył. Na igrzyskach w Albertville w 1992 roku wystartował w slalomie i gigancie, jednak udział w obu konkurencjach kończył w pierwszych przejazdach. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie w gigancie zajął 25. miejsce, a slalomu ponownie nie ukończył.

W 1997 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1	14 lutego	1984	Sarajewo	Gigant	2:41,18	-	Max Julen
16.	25 lutego	1988	Calgary	Gigant	2:06,37	+4,93	Alberto Tomba
DNF1	27 lutego	1988	Calgary	Slalom	1:39,47	-	Alberto Tomba
DNF1	18 lutego	1992	Albertville	Gigant	2:06,98	-	Alberto Tomba
DNF1	22 lutego	1992	Albertville	Slalom	1:44,39	–	Finn Christian Jagge
25.	23 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:52,46	+5,00	Markus Wasmeier
DNF1	27 lutego	1994	Lillehammer	Slalom	2:02,02	-	Thomas Stangassinger

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF1^[1]	22 stycznia	1991	Saalbach	Slalom	1:55,38	-	Marc Girardelli
5.	23 stycznia	1991	Saalbach	Supergigant	1:26,73	+2,23	Stephan Eberharter
3.	3 lutego	1991	Saalbach	Gigant	2:29,94	+0,79	Rudolf Nierlich
3.	10 lutego	1993	Morioka	Gigant	2:15,36	+1,91	Kjetil André Aamodt
23.	13 lutego	1993	Morioka	Slalom	1:40,33	+4,99	Kjetil André Aamodt
DNF2	23 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	1:58,63	-	Alberto Tomba
17.	25 lutego	1996	Sierra Nevada	Slalom	1:42,26	+6,76	Alberto Tomba
DNF1	12 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:48,23	–	Michael von Grünigen
DNF1	15 lutego	1997	Sestriere	Slalom	1:51,70	–	Tom Stiansen