Johanna Schnarf

Data i miejsce urodzenia

16 września 1984
Bressanone

Klub

G.S. Fiamme Gialle

Wzrost

172 cm

Debiut w PŚ

5.12 2004, Lake Louise
(DNF1 - supergigant)

Pierwsze punkty w PŚ

20.01 2006, Sankt Moritz
(20. miejsce - supergigant)

Pierwsze podium w PŚ

6.01 2010, Crans-Montana (2. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy

Reprezentacja

Włochy

Multimedia w Wikimedia Commons

Johanna (Hanna) Schnarf (ur. 16 września 1984 w Bressanone) – włoska narciarka alpejska, zawodniczka klubu G.S. Fiamme Gialle.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 1 grudnia 1999 roku w St. Vigilio, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 39. miejsce w slalomie. W 2003 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Briançonnais, gdzie jej najlepszym wynikiem było trzynaste miejsce w zjeździe. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Mariborze, była między innymi piętnasta w zjeździe.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 5 grudnia 2004 roku w Lake Louise, gdzie nie ukończyła supergiganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 20 stycznia 2006 roku w Sankt Moritz, zajmując 20. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów PŚ po raz pierwszy stanęła 6 marca 2010 roku w Crans-Montana, kończąc zjazd na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Lindsey Vonn z USA i Marianne Abderhalden ze Szwajcarii. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy to w klasyfikacji generalnej zajęła 21. miejsce, a w klasyfikacji supergiganta była dziewiąta.

W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie jej najlepszym wynikiem było czwarte miejsce w supergigancie. Walkę o medal przegrała tam z Lindsey Vonn o 0,11 sekundy. Ponadto zajęła tam ósme miejsce w superkombinacji i 22. miejsce w zjeździe. Podczas rozgrywanych osiem lat później igrzysk w Pjongczangu była piąta w supergigancie, a kombinacji nie ukończyła. Była też między innymi szósta w superkombinacji podczas mistrzostw świata w Val d’Isère w 2009 roku.

W 2020 r. zakończyła karierę^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
22.	17 lutego	2010	Whistler	Zjazd	1:44,19	+4.58	Lindsey Vonn
8.	18 lutego	2010	Whistler	Superkombinacja	2:09,14	+2,15	Maria Riesch
4.	20 lutego	2010	Whistler	Supergigant	1:20,14	+0,85	Andrea Fischbacher
5.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:21,11	+0,16	Ester Ledecká
DNF1	22 lutego	2018	Pjongczang	Superkombinacja	2:20,90	-	Michelle Gisin

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
17.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:18,85	+2,23	Anja Pärson
17.	9 lutego	2007	Åre	Superkombinacja	1:57,69	+3,54	Anja Pärson
6.	6 lutego	2009	Val d’Isère	Superkombinacja	2:20,13	+2,55	Kathrin Zettel
23.	8 lutego	2011	Ga-Pa	Supergigant	1:23,82	+3,04	Elisabeth Görgl
8.	11 lutego	2011	Ga-Pa	Superkombinacja	2:43,23	+1,36	Anna Fenninger
21.	13 lutego	2011	Ga-Pa	Zjazd	1:47,24	+2,91	Elisabeth Görgl
28.	6 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:45,89	+2,91	Tina Maze
DNS2	9 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Superkombinacja	2:33,37	-	Tina Maze
22.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:32,85	+2,20	Ilka Štuhec

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
3.	4 marca	2003	Briançonnais	Zjazd	1:15,20	+1,56	Tamara Wolf
DNF	5 marca	2003	Briançonnais	Supergigant	1:20,02	-	Julia Mancuso
DNF1	7 marca	2003	Briançonnais	Slalom	1:38,53	-	Michaela Kirchgasser
30.	8 marca	2003	Briançonnais	Gigant	2:05,70	+5,95	Jessica Lindell-Vikarby
15.	4 lutego	2004	Maribor	Zjazd	1:12,23	+1,94	Maria Riesch
38.	4 lutego	2004	Maribor	Supergigant	1:26,79	+3,26	Nadia Fanchini Andrea Fischbacher
DNF2	4 lutego	2004	Maribor	Gigant	2:21,39	-	Maria Riesch
24.	4 lutego	2004	Maribor	Slalom	1:40,73	+6,22	Kathrin Zettel

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

Crans Montana – 6 marca 2010 (zjazd) – 2. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2018 (supergigant) – 2. miejsce

Przypisy

↑ Marek Cielec: Alpejska wiosna: Kwiecień #1 – Vlhova na dłużej z Livio Magonim, Kilde wciąż bez kuli, koniec kariery Schnarf i Hronek. sportsinwinter.pl. [dostęp 2021-01-29].