Johannes Volkelt

Johannes Volkelt

Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1848 Lipnik
Data i miejsce śmierci	8 maja 1930 Lipsk
Zawód, zajęcie	filozof
Multimedia w Wikimedia Commons

Johannes Volkelt (ur. 21 lipca 1848 w Lipniku, zm. 8 maja 1930 w Lipsku) – niemiecki filozof, przedstawiciel neokantyzmu.

Życie

Studiował w Wiedniu, Jenie i Lipsku. Doktorat obronił w 1871 w Lipsku, na podstawie pracy Pantheismus und Individualismus im Systeme Spinoza’s. Ein Beitrag zum Verständnisse des Geistes des Spinozismus. W 1876 uzyskał habilitację w Jenie na podstawie pracy Der Symbol-Begriff in der neuesten Aesthetik. W 1879 został profesorem w Jenie, a jego zainteresowania przesunęły się od filozofii Hegla ku filozofii Kanta. W latach 1883–1889 pracował w Bazylei, a następnie w Würzburgu (1889–1894) i Lipsku (1894–1921).

Filozofia

Johannes Volkelt był neokantystą, zajmującym się metafizyką krytyczną, czyli warunkami możliwości uprawiania metafizyki. Filozofia krytyczna bazuje na bezwzględnie pewnych przeżyciach bezpośrednich, które przenosi z subiektywnej świadomości do obiektywnej „transsubiektywności”^[1].

Pozostawił po sobie również istotne prace z zakresu estetyki.

Dzieła

• Pantheismus und Individualismus. 1871
• Das Unbewußte und der Pessimismus. 1872
• Die Traumphantasie. 1875
• Der Symbolbegriff in der neuesten Ästhetik. 1876.
• Immanuel Kants Erkenntnistheorie nach ihren Grundprinzipien analysiert. Leipzig 1879
• Über die Möglichkeit einer Metaphysik. 1884
• Erfahrung und Denken. Kritische Grundlegung der Erkenntnistheorie. Hamburg und Leipzig 1886
• Franz Grillparzer als Dichter des Tragischen. 1888
• Vorträge zur Einführung in die Philosophie der Gegenwart. 1892
• Psychologische Streitfragen. 1893.
• Ästhetische Zeitfragen. 1894
• Ästhetik des Tragischen. 1897, 1906
• Zur Psychologie der ästhetischen Beseelung, 1899
• Arthur Schopenhauer. Seine Persönlichkeit, seine Lehre, sein Glaube. 1900
• Die Kunst des Individualisierens in d. Dichtung Jean Pauls, Haym-Festschrift, 1902
• Die entwicklungsgeschichtl. Betrachtungsweise in d. Ästhetik, 1902
• System der Ästhetik, 3 Bände: I 1905, II 1910, III 1912
• Die Quellen der menschlichen Gewißheit. 1906
• Zwischen Dichtung und Philosophie, gesammelte Aufsätze. 1908
• Gewißheit und Wahrheit, München 1918
• Phänomenologie und Metaphysik der Zeit 1928

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej J.A.J. Noras Andrzej J.A.J., Historia neokantyzmu, Katowice 2012 .