Jonowie

Ten artykuł od 2015-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jonowie – indoeuropejskie plemię protogreckie, które wraz z Achajami i Eolami około 2 tysiąclecia p.n.e. zasiedliło środkową i południową Grecję, tworząc wraz z autochtonicznymi Pelazgami i przy dominującej roli Achajów kulturę mykeńską. Dialekt joński był najstarszym dialektem greckim. W wyniku najazdu Dorów, Tessalów i Beotów Jonowie zostali zepchnięci na terytorium Attyki, Eubei i Chalkidyki. W X w. p.n.e. zaczęli zasiedlać wybrzeża Azji Mniejszej i wyspy Morza Egejskiego. Jonowie założyli tam dwanaście miast, zwanych dodekapolis, a krainę nazwano od ich nazwy Jonią.