Joseph Stübben
 Josef Stübben przed 1889 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 10 lutego 1845 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 8 grudnia 1936 | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
| |||
 | Ten artykuł należy dopracować: od 2011-12 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł, → usunąć/zweryfikować prawdopodobną twórczość własną. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Hermann Joseph Stübben (ur. 10 lutego 1845 w Hülchrath, zm. 8 grudnia 1936 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki urbanista i architekt.
Życiorys
W latach 1864–1866, a następnie 1868–1870 studiował na Berlińskiej Akademii Budownictwa. W latach 1876–1881 pełnił funkcję miejskiego architekta w Akwizgranie, a od 1881 do 1891 w Kolonii. W latach 1898–1904 projektował drobne obiekty na prywatne zlecenia. W 1904 został doradcą technicznym w Ministerstwie Finansów i sprawował tę funkcję do 1920. Jednocześnie został kierownikiem Królewskiej Komisji Rozbudowy Urbanistycznej Miasta Poznania tworząc zachowany do dziś układ urbanistyczny Dzielnicy Cesarskiej. W 1921 roku został nadradcą budowlanym w Münster. Jeszcze za jego życia, w 1930 jego rodzinne Hülchrath postawiło mu pomnik. Jako architekt projektował niewiele: kilka kościołów, port w Kolonii oraz most nad Wezerą w pobliżu Fürstenbergu. Sławę przyniosły mu natomiast prace urbanistyczne w wielu miastach Europy.
Dzieła urbanistyczne
- Akwizgran[1]
- Altona (Hamburg)[1]
- Bazylea[1]
- Berlin
- Brno[1]
- Brugia[1]
- Bydgoszcz
- Sielanka
- Bielawy
- Skrzetusko
- Chemnitz[1]
- Darmstadt[1]
- Dortmund
- Düsseldorf
- Gdańsk[2][3][4][5][6]
- Głogów[7]
- Helsinki[1]
- Koblencja
- Kolonia[2][3][4][8]
- Królewiec[1]
- Luksemburg
- Metz
- Oberkassel
- Saarlouis
- Poznań
- Rostock[1]
- Schwerin[1]
- Ulm[1]
- Wałbrzych
- Wiesbaden[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m MałgorzataM. Postawka MałgorzataM., Myśl Urbanistyczna H. J. Stübbena. Epizod gdański., [w:] 100-lecie nowoczesnej urbanistyki w Gdańsku, Politechnika Gdańska, 2009, s. 52-58 (pol.).
- ↑ a b ŁukaszŁ. Bugalski ŁukaszŁ., Planty, promenady, ringi: śródmiejskie założenia pierścieniowe Gdańska, Poznania, Wrocławia i Krakowa, Gdańsk: Fundacja Terytoria Książki, 2020, ISBN 978-83-7908-206-3 [dostęp 2023-08-31] (pol.), Stübben był autorem projektu zagospodarowania terenów odzyskanych po rozbiórce fortyfikacji tzw. północnego i zachodniego frontu śródmieścia Gdańska. Na uwolnionych działkach wzniesiono szereg budynków użyteczności publicznej, w tym dworzec główny, gmachy licznych urzędów, archiwum, bibliotekę oraz nową gazownię miejską (Danzig II), założono parki, promenady spacerowe, wytyczono szerokie aleje.
- ↑ a b MałgorzataM. Kostrzewska MałgorzataM., PiotrP. Lorens PiotrP. (red.), 100-lecie nowoczesnej urbanistyki w Gdańsku: praca zbiorowa, Gdańsk: Urbanista, 2009, ISBN 978-83-89649-23-2 [dostęp 2023-08-31] .
- ↑ a b MałgorzataM. Omilanowska MałgorzataM., Defortyfikacja Gdańska na tle przekształceń miast niemieckich w XIX wieku, „Biuletyn Historii Sztuki”, 72, Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 2010, s. 293-334, ISSN 0006-3967 (pol.).
- ↑ ArturA. Kostarczyk ArturA. (red.), Gdańsk - pomnik historii. Cz. 1, Teka Gdańska, Gdańsk: Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, 1998, ISBN 978-83-903894-2-4 [dostęp 2023-08-31] .
- ↑ R.R. Kohnke R.R. (red.), Danzig und seine Bauten, Westpreußische Architekten-und Ingenieur-Verein, 1908, LCCN 11007572, OCLC 1684865, OL: 6529352M [dostęp 2023-08-31] (niem.).
- ↑ Janusz Opaska: Od twierdzy do nowoczesnego miasta. Plan urbanistyczny Josepha Stübbena dla Głogowa. [dostęp 2012-05-21].
- ↑ Hermann JosephH.J. Stübben Hermann JosephH.J., Der Städtebau, Handbuch der Architektur, 4. Th9. Hb-Bd., Darmstadt, 1890 (niem.).
Bibliografia
- Oliver Karnau: Hermann Josef Stübben. Städtebau 1876–1930. Vieweg, Braunschweig / Wiesbaden 1996, ISBN 3-528-08110-4.
