Julio Baghy

Julio Baghy

Jobo, Paĉjo

Julio Baghy ok. 1925 r.
Imię i nazwisko	Gyula Baghy
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1891 Segedyn, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	18 marca 1967 Budapeszt, Węgry
Narodowość	węgierska
Język	esperanto, węgierski
Dziedzina sztuki	poezja, nowela
Ważne dzieła
„La verda koro” „Hura!”
Multimedia w Wikimedia Commons

Julio Baghy, a właściwie Baghy Gyula ([ˈʝulɒ ˈbɒgi], ur. 13 stycznia 1891 w Segedynie, zm. 18 marca 1967 w Budapeszcie) – węgierski pisarz, poeta i aktor, znany główny ze swojej twórczości w języku esperanto. Urodzony na dzisiejszych Węgrzech, nauczył się esperanta w 1911 roku, swoją pracę na rzecz ruchu esperanckiego rozpoczął podczas swojego sześcioletniego wojennego zesłania na Syberię. Później wiceprzewodniczący Akademio de Esperanto.

Życiorys

Ojciec Baghyego był aktorem dramatycznym, a jego matka pracowała jako sufler teatralny. Po skończeniu szkoły także on sam stał się aktorem i reżyserem różnych sztuk. Jego karierę przerwała I wojna światowa. Jeszcze podczas swojej młodości jego wiersze i nowele w języku węgierskim pojawiały się w węgierskich gazetach. W 1911 poznał esperanto, które wraz ze swoją ideologią przyciągnęło go. Podczas sześcioletniego zesłania na Syberię rozpoczął pracę w ruchu esperanckim, prowadząc liczne kursy tego języka dla przedstawicieli różnych narodowości. Wróciwszy do Węgier po wojnie, stał się jednym z głównych liderów ruchu. Prowadził kursy na wielu poziomach, organizował wieczory literackie itp.

Dzieła

• Arĝenta duopo, 1937 (wraz z Kálmánem Kalocsaym),
• Aŭtuna foliaro, 1965,
• Bukedo, 1922,
• Ĉielarko, 1966,
• Dancu Marionetoj!, 1927,
• En maskobalo, 1977,
• Heredaĵo, 1939,
• Hura!, 1930,
• Hurra für nichts!, 1933 (niemieckie tłumaczenie Hura!),
• Koloroj, 1960,
• La Teatra Korbo, 1924,
• La Vagabondo Kantas, 1933,
• La verda koro, 1937,
• Le printemps en automne, 1961,
• Migranta Plumo, 1923,
• Ora duopo, 1966 (wraz z Kálmánem Kalocsaym),
• Pilgrimo - 1926,
• Preter la vivo, 1923,
• Printempo en la Aŭtuno, 1931,
• Sonĝe sub pomarbo, 1956,
• Sur sanga tero, 1933,
• Tavasz az őszben, 1930,
• Verdaj Donkihxotoj, 1933,
• Viktimoj, 1925,

Zobacz też

• Kálmán Kalocsay

Bibliografia

• Artykuł o Baghym na stronie esperanto.net (po esperancku),
• Karolo Piĉ, „Julio Baghy”. donh.best.vwh.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-23)]. (po esperancku).