KH-7 35

KH-7 35

Inne nazwy	Gambit-1 35, Mission 4035, OPS 1890
Indeks COSPAR	1966-109A
Indeks NORAD	S02606
Państwo	Stany Zjednoczone
Zaangażowani	CIA, USAF
Model satelity	KeyHole-7
Rakieta nośna	Atlas SLV-3 Agena D
Miejsce startu	Vandenberg Air Force Base
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	137 km
Apogeum	388 km
Okres obiegu	89,7 min
Nachylenie	104,6°
Czas trwania
Początek misji	5 grudnia 1966 21:07 UTC
Powrót do atmosfery	14 grudnia 1966
Wymiary
Masa całkowita	2000 kg

KH-7 35 – amerykański satelita rozpoznawczy; trzydziesty piąty statek serii KeyHole-7 GAMBIT programu CORONA. Jego zadaniem było wykonywanie wywiadowczych zdjęć Ziemi o rozdzielczości przy gruncie około 46 cm.

Budowa i działanie

Głównym komponentem satelity była kamera wyprodukowana przez Eastman Kodak, wyposażona w obiektyw lustrzany teleskopu systemu Maksutova charakteryzujący się ogniskową 1955,8 mm^[1]. Dzięki zestawowi luster udało się obniżyć wagę i wymiary zastosowanego aparatu. Precyzyjne położenie satelity określane było dzięki zestawowi czujników; żyroskopu i skanera podczerwieni kontrolującego położenie ziemskiego horyzontu. Korekta orbity była dokonywana przy pomocy 4 rakietowych silników korekcyjnych^[2]. Film po naświetleniu był przesuwany za pomocą zestawu rolek do kapsuły, która następnie oddzielała się od satelity, lądowała na spadochronie w rejonie Pacyfiku i była przechwytywana podczas opadania przez specjalnie do tego przystosowany samolot.

Misja

Misja rozpoczęła się 5 grudnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas SLV-3 Agena D wyniosła z kosmodromu Vandenberg na niską orbitę okołoziemską 35. satelitę z serii KH-7. Po znalezieniu się na orbicie KH-7 35 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-109A^[3].

KH-7 35 pozostawał na orbicie 8 dni^[4], w którym to czasie wykonał 131 okrążeń Ziemi^[5].

22 lutego 1995 roku prezydent Bill Clinton podpisał rozporządzenie wykonawcze 12951 odtajniające 860 tysięcy zdjęć wykonanych w latach 1960-1980 przez wojskowe satelity wywiadowcze. Kolejną partię zdjęć odtajniono w 2002 roku. Archiwalne zdjęcia są wykorzystywane m.in. przez archeologów, geologów i historyków^[6].

Satelita spłonął w atmosferze 14 grudnia 1966 roku^[3].

Przypisy

Bibliografia

• A History of Satellite Reconnaissance Volume III A. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• The Gambit story. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• Critical to us security: The gambit and hexagon satellite reconnaissance systems compendium. NRO gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• Declassified Intelligence Satellite Photographs. researchgate.net. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• KH-7 Camera System. nro.gov. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• Gunter Krebs: KH-7. Gunter's Space Page. [dostęp 2023-12-23]. (ang.).
• Mark Wade: KH-7. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
• Jonathan McDowell: Satcat. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2023-04-16]. (ang.).
• Orbital information KH 7-35. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2021-07-14]. (ang.).