Kaczka po pekińsku

Ten artykuł od 2014-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kaczka po pekińsku (chiń. 北京烤鸭; pinyin: Běijīng kǎoyā) to najsłynniejszy pekiński smakołyk, obecnie produkowany seryjnie. Kaczki, hodowane w jednym z gospodarstw rolnych koło Pekinu, są tuczone zbożem i pastą sojową.

Przyrządzanie

Kaczki są zabijane, po czym skubane, patroszone i dokładnie myte. Pod powierzchnię skóry zostaje wpompowane powietrze przez otwór znajdujący się na szyi, w celu oddzielenia skóry od tłuszczu, co pozwala uzyskać wyjątkową chrupkość (w Chinach kaczki zazwyczaj zabijane są poprzez poderżnięcie gardła a ich głowy pozostawia się przytwierdzone do korpusu; otwór na szyi to miejsce, w którym gardło zostało poderżnięte). Następnie kaczki moczy się przez chwilę we wrzątku i zawiesza na hakach, aby przeschły. Kaczki zostają pokryte glazurą z syropu maltozowego i pozostawione do wyschnięcia na 24 godziny. Po upływie doby kaczki zawiesza się w ceglanym piecu i piecze nad ogniem z drewna drzew owocowych (najczęściej brzoskwiń i gruszy), aż staną się złocisto-brązowe, lśniące i chrupiące.

Kaczkę podaje się etapami:

• najpierw mięso z chrupiącą skórką (bez kości), dymką, sosem Tian Mian Jiang (słodki, ciemny, aromatyczny sos, czasem w USA sprzedawany pod mylną nazwą "sos śliwkowy") i naleśnikami
• następnie zupę gotowaną na kościach i pozostałych częściach kaczki.

Zobacz Kaczka po pekińsku w książce kucharskiej w Wikibooks