Kamienica Oleśnickich w Sandomierzu

Ten artykuł od 2023-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kamienica Oleśnickich

nr rej. A.761 z 28.08.1947, z 20.01.1966 i z 30.03.1977[1]
Kamienica w 2012
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Miejscowość	Sandomierz
Adres	Rynek 10
Typ budynku	kamienica
Styl architektoniczny	renesans
Rozpoczęcie budowy	XVI/XVII
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Kamienica Oleśnickich
Położenie na mapie Polski Kamienica Oleśnickich
50°40′47,100″N 21°44′55,799″E/50,679750 21,748833
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Oleśnickich – dawna kamienica mieszczańska w Sandomierzu (Rynek 10), pochodząca z przełomu XVI i XVII w. Pierwotnie stanowiła własność Jerzego Kojszora, z pochodzenia Greka^[2]. Murowana, dwupiętrowa, w stylu renesansowym. Front czteroosiowy, na parterze głębokie podcienia o dwóch łukach. Szczyt zwieńczony skróconą attyką. Remontowana w latach 1955–1958.

Obecnie w kamienicy mieści się siedziba Urzędu Pocztowego Poczty Polskiej. W niej również wejście do rozległych piwnic i podziemnych korytarzy, służących dawniej jako magazyny kupieckie, udostępnionych obecnie do zwiedzania jako Podziemna Trasa Turystyczna „Lochy Sandomierskie. Piwnice te powstały w okresie od XIII do XVI wieku przez wydrążenie w lessowych pokładach komór i korytarzy pod budynkami i placem Starego Rynku. Głębokość lochów dochodziła nawet do 15 m. Kopane były bez żadnych zabezpieczeń ścian i stropów. W XX wieku, przez przenikanie wody do pokładów lessu, stały się zagrożeniem dla sandomierskiej starówki. (Less w kontakcie z wodą traci wytrzymałość, powodując obsuwanie się ścian lochów i zapadanie stropów). W latach 1964–1977 zostały przeprowadzone prace zabezpieczające, a trasę udostępniono do zwiedzania. Z lochami związana jest legenda o Halinie Krępiance, która przechytrzyła Tatarów w czasie najazdu w XIII wieku.

Przypisy