Karaibowie

Karaibowie (Karibowie^[1]) – plemiona indiańskie zamieszkujące Wyspy Antylskie i północne terytoria Ameryki Południowej.

Historia

Karaibowie pojawili się Antylach na przełomie XIV–XV wieku^[1], przybyli z dorzecza Amazonki i Orinoko^[2]. Dzielili się na około 70 plemion. Należeli do karaibskiej grupy językowej. Pierwotnie należeli do kopieniaczy. Uprawiali kukurydzę, maniok jadalny, bataty, trudnili się rybołówstwem i garncarstwem, a także piractwem^[1]. Bywali oskarżani o kanibalizm, który miał jednak maleć w XVI wieku i stopniowo zanikać^[3]. Antylskie grupy Karaibów zostały wybite przez europejskich kolonizatorów. Podstawą ich wierzeń był animizm.

Łączyli się z Arawakami^[1]. Obecnie populacja Karaibów liczy ogółem ok. 160 tys. (stan na 1985 r.) i zamieszkują tereny znajdujące się na Dominice, w Surinamie, Gujanie, Gujanie Francuskiej oraz Wenezueli, Kolumbii i północnej Brazylii.

Przypisy

Bibliografia

• TadeuszT. Łepkowski TadeuszT., Archipelagu dzieje niełatwe: obrazy z przeszłości Antyli XV-XX w., Warszawa: Wiedza Powszechna, 1964 .

Linki zewnętrzne

• Karaibowie na wyspie Dominika. – rezerwat Carib Territory