Karel van Mander

Karel van Mander
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

maj 1548
Meulebeke

Data i miejsce śmierci

11 września 1606
Amsterdam

Narodowość

flamandzka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

manieryzm

Multimedia w Wikimedia Commons
De grootmoedigheid van Scipio, 1600
Ogród miłości, 1602

Karel lub Carel van Mander (ur. maj 1548 w Meulebeke, zm. 11 września 1606 w Amsterdamie)[1] – flamandzki malarz manierysta, poeta, teoretyk sztuki i biograf.

Życiorys

Urodził się w szlacheckiej rodzinie w Meulebeke, studiował u Lucasa de Heere w Gandawie (1566–1567) i u Pietera Vlericka w Courtrai i Tournai (1568–1569)[1]. W latach 1573–1577 przebywał we Włoszech, ok. 1583 osiadł w Haarlemie, gdzie mieszkał i pracował 20 lat. W 1584 został członkiem gildii św. Łukasza[1]. Jest uważany obok Hendrika Goltziusa i Cornelisa van Haarlema za założyciela manierystycznej akademii haarlemskiej, pierwszej holenderskiej akademii sztuki. Jej adeptem był Frans Hals[2].

Twórczość

Dziełem życia Mandera jest Het Schilder-Boeck (Księga o malarstwie) – zbiór biografii najwybitniejszych malarzy niderlandzkich, flamandzkich i niemieckich działających w XV i XVI wieku. Książka została wydana po raz pierwszy w 1604 i zawiera informacje na temat 175 malarzy, stanowiąc przez stulecia cenne źródło informacji na temat życia artystycznego Europy północnej[3].

Malował sceny rodzajowe, portrety i pejzaże[1]. Pozostawił po sobie około 30 obrazów, głównie alegorii, z których najbardziej znane są:

  • De zondvloed (Potop), ok. 1583
  • Vrouwelijk naakt (Akt kobiecy), 1590
  • De zelfbeheersing van Scipio, 1600
  • Hoofse scène in een paleistuin (Scena szlachetnej miłości w pałacowym ogrodzie), ok. 1600.

Największe zbiory prac Carela van Mandera zgromadziły: Muzeum Fransa Halsa w Haarlemie, Rijksmuseum w Amsterdamie, Ermitaż w Petersburgu i J. Paul Getty Museum w Los Angeles.

Przypisy

  1. a b c d Karel van Mander (I) [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-10]  (ang. • niderl.).
  2. The J. Paul Getty Trust – biografia. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).
  3. Carel van Mander, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2009-01-17]  (ang.).

Bibliografia

  • Ian. Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki. Warszawa: Arkady, 2002, s. 412. ISBN 83-213-4157-8.
  • Robert Genaille: Słownik malarstwa holenderskiego i flamandzkiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1975, s. 122.

Linki zewnętrzne

  • Carel van Mander w Artcyclopedia.com. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).
  • Rijksmuseum.nl – biografia. [dostęp 2009-01-17]. (ang.).
  • ISNI: 0000000120335172
  • VIAF: 121932539, 288399996
  • ULAN: 500010579
  • LCCN: n82115325
  • GND: 118781529
  • NDL: 001166137
  • LIBRIS: 97mpsxmt00wpb61
  • BnF: 124104295
  • SUDOC: 033215456
  • NLA: 35325253
  • NKC: jn20000701135
  • DBNL: mand001
  • BNE: XX1421289
  • NTA: 068733100
  • BIBSYS: 90683498
  • CiNii: DA0236860X
  • Open Library: OL361905A
  • PLWABN: 9810692947805606
  • NUKAT: n99049711
  • J9U: 987007271832105171
  • LNB: 000112180
  • NSK: 000237484
  • CONOR: 49809507
  • LIH: LNB:V*174119;=BJ
  • PWN: 3937126
  • Britannica: biography/Carel-van-Mander
  • Universalis: van-mander-carel-ou-karel
  • БРЭ: 2156795
  • NE.se: karel-van-mander
  • SNL: Karel_van_Mander
  • VLE: carel-van-mander
  • Catalana: 0039706
  • DSDE: Karel_van_Mander_1.
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 38565