Karlsruher Institut für Technologie

Karlsruher Institut für Technologie

Karlsruhe Institute of Technology

Data założenia

1 października 2009
(uniwersytet: 7 października 1825, Forschungszentrum: 1956)

Typ

publiczna

Państwo

Niemcy

Adres

Karlsruhe

Liczba pracowników

ok. 8000

Liczba studentów

18 348 (2010)

Rektor

Horst Hippler,
Eberhard Umbach

Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii

Położenie na mapie Niemiec

49°00′34″N 8°24′42″E/49,009444 8,411667

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Karlsruher Institut für Technologie (KIT) – najstarsza, założona w 1825, niemiecka uczelnia o charakterze technicznym i najstarsza spośród uczelni w Karlsruhe.

Instytut powstał w 2009 z połączenia Universität Karlsruhe (wcześniej Technische Hochschule Fridericiana) i Forschungszentrum Karlsruhe.

Uczelnia posiada jedenaście wydziałów: matematyki, fizyki, chemii i biologii, nauk humanistycznych i społecznych, architektury, budownictwa i ochrony środowiska, maszynoznawstwa, inżynierii i technologii chemicznej, elektrotechniki i telekomunikacji, informatyki oraz ekonomii.

Historia

Uczelnia została założona przez wielkiego księcia Ludwika I 7 października 1825 jako Polytechnikum na wzór École polytechnique w Paryżu. W 1865 Fryderyk I podwyższył rangę uczelni, nadając nazwę Technische Hochschule (Wyższa Szkoła Techniczna). W 1902 r., honorując założyciela, nadano uczelni kolejny element nazwy Fridericiana, TH Fridericiana. W polskim piśmiennictwie uczelnia w tym okresie jest zwykle określana jako Politechnika w Karlsruhe. W 1888 Heinrich Hertz udowodnił w swojej pracowni (obecnie mieszczącej salę wykładową im. Hertza) istnienie fal elektromagnetycznych. W 1900 uczelnia otrzymała prawo nadawania tytułów doktorskich, a w 1904 przyjęto na studia pierwszą w Niemczech pełnoprawną studentkę.

W 1967 Technische Hochschule Fridericiana została mocą ustawy przekształcona w Uniwersytet Karlsruhe, jednak na prośbę senatu uczelni zachowano równolegle starą nazwę. Jednocześnie utworzono wydziały ekonomii i nauk humanistycznych. W lipcu 2005 dodano do nazwy określenie Forschungsuniversität – uniwersytet badawczy.

Rektorzy

1958-1961 Hans Leussink(inne języki)
1968-1983 Heinz Draheim(inne języki)
1983-1994 Heinz Kunle(inne języki)
1994-2002 Sigmar Wittig(inne języki)
2002-2012 Horst Hippler(inne języki)
2012-2013 Eberhard Umbach(inne języki)
od 2013 Holger Hanselka(inne języki)^[1]

Budynki uczelni

Uczelnia zajmuje rozległy kampus na terenach położonych na wschód od zamku, na północ od Kaiserstraße(inne języki) oraz na południe od Hardtwaldu(inne języki). Pierwszym gmachem uczelni był obecny rektorat, zbudowany przez Heinricha Hübscha(inne języki). W jego bocznym, później dodanym skrzydle mieści się dawna pracownia Hertza. W końcu XIX wieku powstały dalsze gmachy, w tym wydziały architektury, fizyki i chemii. Uczelnia przejęła także dawny arsenał, obecnie najstarszy jej budynek. W latach 20 XX wieku powstał stadion z trybuną krytą samonośnym dachem wspornikowym, pierwszym tej wielkości na świecie. Wszystkie wymienione obiekty znajdują się w rejestrze zabytków, podobnie jak stary wieżowiec biblioteki, wzniesiony w latach 60 XX wieku.

Znani absolwenci uczelni

architektura: Oswald Mathias Ungers
geologia: Robert Gerwig
mechanika: Carl Benz, Emil Škoda, August Thyssen
matematyka: Fritz Noether(inne języki)
fizyka: Johann Jakob Balmer, Fritz-Rudolf Güntsch(inne języki), Edward Teller, Klaus Tschira(inne języki), Bernd Schmidbauer
elektrotechnika i telekomunikacja: Rolf Wideröe, Dieter Zetsche, Hasso Plattner, Dietmar Hopp

Polacy – absolwenci uczelni

Przypisy

↑ Karlsruher Institut fuerK.I. Technologie Karlsruher Institut fuerK.I., KIT - PI 2013 [online], www.kit.edu, 23 maja 2017 [dostęp 2017-06-08] (niem.).