Karol Podgórski

Ten artykuł dotyczy aktora. Zobacz też: Karol Podgórski – prawnika.

Karol Podgórski

Data i miejsce urodzenia	18 stycznia 1918 Nowy Sącz
Data i miejsce śmierci	27 lutego 1990 Kraków
Zawód	aktor
Odznaczenia

Karol Podgórski (ur. 18 stycznia 1918 w Nowym Sączu, zm. 27 lutego 1990 w Krakowie) – polski aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Debiutował w czasie wojny na scenach Teatru Młodego Widza w Wilnie (1940). Był słuchaczem studia dramatycznego pod kierunkiem Mieczysława Szpakiewicza w Wilnie.

Po wojnie występował w krakowskich teatrach:

• Teatr im. Juliusza Słowackiego (1945–1946 i 1953–1989),
• Teatry Dramatyczne (1946–1953),
• Teatr Nurt w Nowej Hucie (1952–1953).

Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXXIX-4-20)^[1].

Odznaczenia

• Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 stycznia 1955)^[2].

Nagrody^[3]

• Nagroda Wojewódzkiego Wydziału Kultury i Sztuki w Krakowie za osiągnięcia artystyczne (1946),
• Nagroda Centralnej Rady Związków Zawodowych za całokształt pracy teatralnej z zespołami amatorskimi (1953).

Filmografia (wybór)

• 1951: Gromada − Paweł
• 1955: Podhale w ogniu
• 1958: Pigułki dla Aurelii
• 1961: Nafta − leśniczy Józef
• 1974: Opowieść w czerwieni − Pajda
• 1977: Polskie drogi − Profesor UJ (odc. 2)
• 1980: W biały dzień
• 1984: Rozalka Olaboga − doktor (odc. 3−6)
• 1986: Blisko, coraz bliżej − ksiądz (odc. 13 i 15)

Teatr Telewizji

Ma na koncie udział w kilkunastu spektaklach Teatru Telewizji. Zagrał m.in. jedną z głównych ról w sztuce Niebezpiecznie panie Mochnacki. Ma na koncie także rolę Ignacego Paderewskiego w sztuce Polski listopad.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Karol Podgórski w bazie Filmweb
• Karol Podgórski w bazie filmpolski.pl
• Karol Podgórski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”