Kazimiera Jeżewska
| Imię i nazwisko urodzenia | Kazimiera Zwierzyńska |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1902 |
| Data i miejsce śmierci | 31 sierpnia 1979 |
| Miejsce spoczynku | Konstancin-Skolimów |
| Zawód, zajęcie | poetka, tłumaczka z greki i łaciny |
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
 | |
Kazimiera Jeżewska z domu Zwierzyńska, ps. Jerzy Jezierski[1] (ur. 1 marca 1902 w Łapach, zm. 31 sierpnia 1979 w Warszawie[2]) – polska poetka, tłumaczka literatury starożytnej Grecji oraz literatury polsko-łacińskiej, autorka adaptacji scenicznych baśni.
Życiorys
Podczas wojny polsko-bolszewickiej pracowała w szpitalu frontowym, później studiowała historię, psychologię i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Była uczennicą Władysława Witwickiego[3]. Od 1931 roku związana była z teatrem Reduta jako kierownik literacki oraz kierownik archiwum i biblioteki[2]. W 1934 roku wraz z Ewą Kuniną i Marią Dulebą zorganizowała działający przy Reducie teatr dla dzieci, gdzie wystawiono jej sztuki Piast i Żaki krakowskie[2].
Podczas okupacji niemieckiej działała w tajnym nauczaniu[1].
Po II wojnie światowej pracowała w Ministerstwie Kultury i Sztuki[4]. W latach 1950–1962 była kierownikiem literackim Teatru Lalki i Aktora „Baj” w Warszawie[2]. Jest autorką utworów scenicznych dla dzieci, m.in. Podanie o Piaście (1938), Stajenka betlejemska (1938), Pan Twardowski (1972), Chłop i diabeł (1973). Sporą popularnością cieszyła się jej sentymentalna opowieść wierszem dla dzieci o cygańskim chłopcu, Margo włóczęga (Kraków 1949)[potrzebny przypis]. Przygotowała adaptacje sceniczne Księgi dżungli R. Kiplinga, baśni Andersena, Chłopców z Placu Broni F. Molnára, Pierścienia i róży W.M. Thackeraya[1]. Jest autorką przekładu Iliady Homera[1][2].
19 stycznia 1955 roku na wniosek Ministra Kultury i Sztuki została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej[5].
W styczniu 1976 roku podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[6].
Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu parafialnym w Skolimowie[7].
Przypisy
- ↑ a b c d e Słownik literatury dziecięcej i młodzieżowej. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 2002, s. 168.
- ↑ a b c d e Almanach sceny polskiej. T. XX. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 229.
- ↑ Teresa Rzepa: Psychologia Władysława Witwickiego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 1991, s. 183. ISBN 83-232-0332-6.
- ↑ Kazimiera Jeżewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2023-12-18] .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 31.
- ↑ Wspominamy Wielkich Konstancina! [online], Konstancin24.eu, 31 października 2010 [dostęp 2021-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-26] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- ETP: 19421
