Kazimiera Niewiarowska
 Kazimiera Niewiarowska w Najpiękniejszej z kobiet, 1924 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1890 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1927 | ||
| Aktywność | 1911–1927 | ||
| |||
Kazimiera Niewiarowska (ur. 1890, zm. 1 lipca 1927 w Wilnie) – polska śpiewaczka operetkowa.
Życiorys
Debiutowała w Kaliszu w 1911, później występowała w Warszawie. W latach 1915–1922 przebywała w Rosji. Po powrocie do Polski występowała na scenach warszawskich. Lata 20. XX w. były trudne dla operetki, publiczność zdobywano, adaptując pomysły zaczerpnięte z rewii. Artystka została zapamiętana ze względu na kontrowersyjne występy; w 1924 wystąpiła nago w sztuce Najpiękniejsza z kobiet, budząc falę emocji w warszawskiej prasie[1]. W sztuce Perły Kleopatry śpiewała arię z żywym wężem na szyi (w kwietniu 1925 została ukąszona przez zwięrzę[2]), w Mariecie zatańczyła tango na tacy umieszczonej na głowach statystów. Wystąpiła w kilku filmach: Ach te spodnie (1914) i Kiedy kobieta zdradza męża (1924).
25 grudnia 1925 roku otworzyła swój teatr w Warszawie przy ul. Jasnej (Teatr Niewiarowskiej). Pierwszą operetką wystawioną w tym teatrze była Księżniczka dolarów.
Zmarła w wyniku rozległych oparzeń, jakim uległa przypadkowo zapalając spirytus, którym czyściła suknię[3][4].
Kazimiera Niewiarowska spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 77-5-16)[5].
Filmografia
- 1924 – Kiedy kobieta zdradza męża jako żona profesora
- 1914 – Ach, te spodnie! jako Kama
Spektakle teatralne
- 1912 – Piękny sen, Teatr Bagatela
- 1912 – Żywe marionetki, Teatr Bagatela
- 1912 – Wróg kobiet, Teatr Nowości
- 1912 – Gri-Gri, Teatr Nowości
- 1912 – Czerwona dama, Teatr Nowości
- 1913 – Kochany Augustynek, Teatr Nowości
- 1914 – Targ na dziewczęta, Teatr Nowości
- 1914 – Zuza, Teatr Nowości
- 1914 – Chwila szczęścia, Teatr Nowości
- 1914 – Zuchwalec, Teatr Nowości
- 1914 – Gdy noc zapadnie, Teatr Nowości
- 1914 – Król skrzypków, Teatr Nowości
- 1914 – Nitouche, Teatr Nowości
- 1922 – Blondynka, Teatr Nowy
- 1923 – Madame Pompadour
- 1923 – Dorina, Teatr Nowy
- 1924 – Wieszczka karnawału, Teatr Nowy
- 1924 – Szalona Lola, Teatr Wodewil
- 1924 – Najpiękniejsza z kobiet, Teatr Nowy
- 1924 – Dolly, Teatr Nowości
- 1924 – Pajac, Teatr Nowości
- 1924 – Marietta, Teatr Nowości
- 1924 – Marica, Teatr Nowości
- 1925 – Księżniczka w masce, Teatr Nowości
- 1925 – Słodki kawaler, Teatr Nowości
Przypisy
- ↑ E-teatr.pl Pierwszy topless w polskim teatrze
- ↑ Przykra przygoda primadonny p. Niewiarowskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 18, s. 11, 2 maja 1925.
- ↑ Warszawa.pl – Operetka. Fundamenty wielkiej tradycji
- ↑ Fabryka Historii - wycinek z prasy o wypadku
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Bibliografia
- Ludwik Sempoliński: Wielcy artyści małych scen. Warszawa: Czytelnik, 1977.
Linki zewnętrzne
- Kazimiera Niewiarowska w bazie IMDb (ang.)
- Kazimiera Niewiarowska w bazie filmpolski.pl
- Kazimiera Niewiarowska w bazie Filmweb
- Kazimiera Niewiarowska na zdjęciach w bibliotece Polona
- Kazimiera Niewiarowska. Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-31].
