Kazimierz Gross
 | |
 plutonowy | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 września 1900 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 grudnia 1925 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1918–1924 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca sekcji |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
 | |
Kazimierz Gross (ur. 3 września 1900 w Śniatyniu, zm. 6 grudnia 1925) – plutonowy Wojska Polskiego II RP. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Józefa i Zuzanny z d. Albinger[1]. Absolwent szkoły powszechnej. Pracował jako ślusarz. Od listopada 1918 ochotnik w odrodzonym Wojsku Polskim, żołnierz 7 kompanii 48 pułku piechoty z którym walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej.
„Szczególnie odznaczył się w walkach pod Berezą Kartuską /26 IX 1920/, gdzie wraz ze swoją sekcją, brawurowym atakiem zdobył okopy nieprzyjaciela, nast. odpierając kilkakrotnie jego ataki”[1]. Za tę postawę został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, co zostało potwierdzone dekretem Wodza Naczelnego marszałka Józefa Piłsudskiego L. 2974 z dnia 13 maja 1921 roku (opublikowanym w Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z dnia 28 maja 1921 roku)[2].
Zwolniony z wojska w 1924. Zmarł tragicznie. Pochowany na cmentarzu w Śniatyniu[1]. Był kawalerem[1].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1993 ↓, s. 65.
- ↑ Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 21 z 28 V 1921, s. 993.
- ↑ Galicz 1928 ↓, s. 24 poz. 6.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Kazimierz Galicz: Zarys historii wojennej 48-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920–1937. [dostęp 2020-05-23].
