Koło wielkie

Koła wielkie (ich brzegi, czyli okręgi wielkie, zaznaczono liniami ciągłymi)

Koło wielkie – największe koło, jakie można wpisać w kulę. Jego średnica jest równa średnicy kuli, a samo koło dzieli ją na dwie symetryczne połowy, zwane półkulami. Innymi słowy: koło wielkie to przecięcie kuli z płaszczyzną przechodzącą przez jej środek[1].

Okręgi wielkie

W polskiej literaturze przyjęło się używać terminu „koło wielkie” także w odniesieniu do największych okręgów na sferze[a], choć w tym przypadku właściwy jest (rzadziej używany) termin „okrąg wielki”. Okręgiem wielkim jest równik; każde dwa przeciwległe południki łącznie również tworzą okręgi wielkie. Na sferze niebieskiej okręgami wielkimi są: horyzont, południk niebieski, równik niebieski, ekliptyka. Okrąg wielki przechodzący przez zenit i nadir nazywany jest kołem wierzchołkowym.

Okręgi wielkie są liniami geodezyjnymi na sferze. Ich łuki nazywa się ortodromami.

Uwagi

  1. Ta niekonsekwencja teoretycznie nie istnieje w literaturze anglosaskiej, gdzie używa się terminu great circle a nie great disk. Prawdopodobnie jest to błąd w tłumaczeniu (circle często oznacza „koło”), który się przyjął i utrwalił.

Przypisy

  1. Koło, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-09-15] .

Bibliografia

  • Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: WSiP, 1986, s. 16.

Linki zewnętrzne

  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Great Circle, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2024-04-11].
Encyklopedia internetowa (circle of a sphere):
  • Britannica: topic/great-circle
  • NE.se: storcirkel
  • DSDE: storcirkel