Kościół św. Idziego we Wrocławiu

Kościół św. Idziego we Wrocławiu
A/1301/28 z dnia 26.11.1947 i z 25.10.1961[1]
kościół pomocniczy
Ilustracja
Kościół św. Idziego i „Brama Kluskowa“
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

plac Katedralny

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu

Wezwanie

św. Idziego

Historia
Data zakończenia budowy

ok. 1242

Dane świątyni
Plan świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Idziego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Idziego”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Idziego”
Ziemia51°06′52,4″N 17°02′48,5″E/51,114556 17,046806
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Idziego we Wrocławiu – późnoromański kościół z 1 poł. XIII wieku na wrocławskim Ostrowie Tumskim. Jest najstarszym w pełni zachowanym budynkiem Wrocławia, a zarazem najstarszym czynnym do dziś kościołem w mieście.

Należy on do parafii św. Jana Chrzciciela. Sąsiaduje od północy z wrocławską archikatedrą.

Historia

Kościół prawdopodobnie zaczęto wznosić między latami 1220-1240 i istniał już na pewno przed 1241 rokiem. Kamienne profile cokołu kościoła przez swoje cechy stylistyczne wskazują na pochodzenie z wcześniejszej budowli, są to prawdopodobnie spolia z tzw. katedry Walterowskiej. W trakcie budowy doszło do zmiany koncepcji i zamiast półkolistej absydy zrealizowano trójboczną. Z dwóch jego portali zachował się jeden w stylu romańskim, drugi jest już renesansowy. Należy do charakterystycznego dla średniowiecznego Wrocławia typu kościołów jednofilarowych (ponadto kościoły: św. Anny, św. Piotra i Pawła, św. Aleksego) – sklepienie budynku wsparte jest pojedynczym filarem, a arkada z cegieł łączy kościół z szesnastowieczną kapitułą w stylu późnego gotyku, tworząc tzw. „Bramę Kluskową” (albo „Kluszczaną”, niem. Klösseltor).

Po II wojnie światowej usunięto większość zmian wprowadzonych w epoce baroku, skuwając tynki zewnętrzne i rekonstruując podwójny łuk tęczowy, pozostawiono natomiast sygnaturkę.

Budynek kapituły oraz z nim sąsiadujące mieszczą Muzeum Archidiecezjalne, w którym wystawiono zbiory cennych obiektów sztuki sakralnej, a także m.in. Księgę henrykowską, egipską mumię (325 p.n.e.) i kamienne płaskorzeźby z III wieku (Syria, okolice Damaszku).

Legenda o Bramie Kluskowej

 Osobny artykuł: Brama Kluskowa we Wrocławiu.

Galeria

  • Kościół św. Idziego w stronę katedry
    Kościół św. Idziego w stronę katedry
  • Wnętrze kościoła
    Wnętrze kościoła
  • Tablica informacyjna
    Tablica informacyjna
  • Portal
    Portal
  • Wnęka z rzeźbą Chrystusa Frasobliwego
    Wnęka z rzeźbą Chrystusa Frasobliwego
  • Nocą
    Nocą

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. [dostęp 2010-01-25].

Linki zewnętrzne

  • www.szlakikulturowe.dolnyslask.pl, Kościół p.w. św. Idziego i Wieża Domu Kapituły
  • Wrocław, Ostrów Tumski, kościół św. Idziego - pl. Katedralny 17a na portalu polska-org.pl