Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej w Zarszynie

Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej
A-185 z dnia 7.12.1989[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zarszyn
ul. Bieszczadzka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej

Wezwanie

św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej

Wspomnienie liturgiczne

11 listopada
16 lipca

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1867

Data zakończenia budowy

1872

Data poświęcenia

1875

Fundator

Jan i Adela Wiktorowie

Dane świątyni
Styl

neogotycki

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Ołtarz
• liczba ołtarzy


3

Liczba naw

3

Położenie na mapie gminy Zarszyn
Mapa konturowa gminy Zarszyn, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej”
Ziemia49°34′53,1″N 22°00′49,1″E/49,581417 22,013639
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół świętego Marcina i Matki Bożej Szkaplerznej – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Jaćmierz archidiecezji przemyskiej.

Budowa kościoła w stylu neogotyckim rozpoczęła się w 1867. Fundatorami świątyni byli Jan i Adela Wiktorowie. Proboszczem parafii był wówczas ksiądz Antoni Kirschner. W dniu 17 października 1875 budowla została poświęcona. Na frontonie świątyni Jan Wiktor umieścił napis o treści: „Z darów Twoich Panie niesiemy Ci ofiarę!”[2].

W czasie I wojny światowej 10 maja 1915 świątynia została uszkodzona przez pociski artyleryjskie (dach prawie całkowicie zniszczony, sklepienie w połowie, ściany częściowo[3]). Przed zakończeniem działań wojennych rozpoczęto prace remontowe kościoła. Podstawowe prace zostały zakończone przed rozpoczęciem II wojny światowej. Podczas działań frontowych w 1944, kościół został ponownie zniszczony. Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej przystąpiono do odbudowy zniszczonej świątyni. W 1951 została zakończona budowa wieży, na której został zamontowany zegar, natomiast w okrągłym oknie na chórze został wprawiony witraż Najświętszego Serca Jezusowego. W późniejszych latach zostały wyremontowane organy, Boży Grób i witraże. Witraże w oknach prezbiterium przedstawiają po stronie Lekcji Matkę Bożą Szkaplerzną, z kolei po stronie Ewangelii św. Marcina. Pozostałe witraże zostały wykonane tą samą techniką jak przed II wojną światową, z tym że zamiast św. Kazimierza została umieszczona św. Teresa. W 1954 pomalowano świątynię. Polichromia została wykonana przez artystów Stanisława Szmuca i Zdzisława Krygowskiego. W prezbiterium świątyni są umieszczone cztery obrazy w kształcie witraży; po stronie Lekcji Chrystus Król i Chrzest Pana Jezusa, natomiast po stronie Ewangelii Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny i Zmartwychwstanie Pana Jezusa[4].

Przypisy

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2017-10-07] .
  2. ↑ Włodzimierz Kozłowski. S. p. Kazimierz Wiktor (przemówienie dra Włodzimierza Kozłowskiego w chwili złożenia do grobu zwłok ś. p. Kazimierza Wiktora, w Zarszynie 24 października 1903 b. r.). „Rolnik”. Nr 46, s. 468, 14 listopada 1903. 
  3. ↑ Wykaz kościołów dyecezyi przemyskiej ob. łac. wskutek wojny całkowicie zniszczonych lub częściowo uszkodzonych. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 2, s. 50, luty 1917. 
  4. ↑ Kościół pw. św. Marcina i Matki Boskiej Szkaplerznej. Dokładny przegląd zabytków województwa podkarpackiego. [dostęp 2017-10-07]. (pol.).