Kościół Mariacki w Prenzlau

Kościół Mariacki

Marienkirche

Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Brandenburgia
Miejscowość	Prenzlau
Adres	Marienkirchstraße 4, 17291 Prenzlau
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicki Berlina, Brandenburgii i śląskich Górnych Łużyc
Imię	Mariacki
Historia Data rozpoczęcia budowy 1289 Data zakończenia budowy 1340
Dane świątyni Styl gotycki Świątynia • materiał bud. • wysokość • długość • szerokość • cegła 68 m 55 m 28 m Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 2 68 m, 64 m Liczba naw 3 Nawa główna • wysokość 22 m
Położenie na mapie Brandenburgii Kościół Mariacki
Położenie na mapie Niemiec Kościół Mariacki
53°18′49″N 13°51′23″E/53,313611 13,856389
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Mariacki (niem. Marienkirche) – protestancka świątynia znajdująca się w niemieckim mieście Prenzlau, w kraju związkowym Brandenburgia.

Leży na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego^[1].

Historia

W latach 1235-1250^[1] wzniesiono w tym miejscu kościół z ciosanego kamienia polnego, którego pozostałości są do dziś widoczne w przyziemiu zachodniej części obecnej budowli^[2]. W 1250 stał się głównym kościołem parafialnym miasta. Obecny gmach wzniesiono w latach 1289-1340 w dwóch etapach, a około 1350 dobudowano do niego dwie kaplice od południa pw. św. Małgorzaty i św. Krzysztofa. W 1400 wzniesiono południową, a w 1410 północną kruchtę. W 1546 ukończono budowę wieży północnej, a w 1776 obecny kształt nadano wieży południowej^[1]. W latach 1844-1847 wnętrze przebudowano w stylu neogotyckim. Świątynia spłonęła w kwietniu 1945 roku. W 1949 zabezpieczono grożący zawaleniem wschodni szczyt budynku, a w 1970 przystąpiono do odbudowy^[2]. W 1972 roku wzniesiono nową więźbę dachowa, do 1974 dach pokryto miedzianą blachą. W 1982 ukończono odbudowę wieży północnej, a dwa lata później południowej. W 1991 zakończono remont elewacji^[3]. W 1995 na wieży południowej zainstalowano zegar^[2]. 31 października 1997 ustawiono ołtarz główny^[3], a 17 maja 2020 konsekrowano odbudowane sklepienie^[4].

Architektura

Jest to gotycki, ceglany, trójnawowy kościół halowy. Siedmioprzęsłowy korpus nawowy jest długi na 55 m i szeroki na 28 m, a sklepienia zawieszono na wysokości 22 m^[5]. Kalenica dachu znajduje się 43 metry nad ziemią^[3]. Posiada dwuwieżową fasadę, pierwotnie obie z wież miały wysokość 90 metrów, obecnie północna ma 68, a południowa 64 m. Wschodni, wysoki na 22 metry szczyt dekorowany jest licznymi maswerkami wykonanymi z czerwonej i czarnej glazurowanej cegły^[1].

Wyposażenie

W skład wyposażenia kościoła wchodzą:

• Ołtarz główny, wykonany w Lubece w 1512 i przebudowany w 1847. W 1944 figury z ołtarza zostały ukryte w wieży południowej, dzięki czemu uniknęły zniszczenia. W 1965 ustawiono je w kościele św. Mikołaja, a w 1997 zostały częścią nowego ołtarza głównego^[6].
• Późnogotycka chrzcielnica, po II wojnie światowej przechowywana w kościele św. Mikołaja, w 2022 ponownie ustawiona w kościele Mariackim^[7].

• Organy z 1906, wzniesione w Aarhus przez Emila Nielsena, pierwotnie znajdujące się w kościele w Øster Starup, w 2017 zainstalowane w Marienkirche^[8].
• Dzwon Apostelglocke, znajdujący się wcześniej w katedrze św. Mikołaja w Greifswaldzie, w 2007 zawieszony na wieży południowej^[9],
• Dwa dzwony z 2009^[9].

Na 2024 rok planowana jest instalacja nowych organów z londyńskiego warsztatu William Hill & Son^[8].

Galeria

• 
  Fasada
• 
  Wschodnia elewacja
• 
  Pomnik Marcina Lutra
• 
  Widok wnętrza w XIX wieku
• 
  Wnętrze w 2020
• 
  Chrzcielnica
• 
  Organy Nielsena

Przypisy