Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Tarnopolu

Kościół Parafialny
Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
w Tarnopolu

Kościół parafialny

Kościół Parafialny w Tarnopolu

Państwo

ZSRR

Republika związkowa

Ukraińska SRR

Miejscowość

Tarnopol

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki (do 1945)

Wezwanie

Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Historia

Data rozpoczęcia budowy	1903
Data zakończenia budowy	1908
Data poświęcenia	11 listopada 1908

Data zniszczenia • przez	1954 wyburzenie

Dane świątyni

Styl	neogotyk
Architekt	Teodor Talowski
Świątynia • materiał bud.	• cegła
Wieża kościelna • liczba wież	1

Położenie na mapie Tarnopola

Położenie na mapie Ukrainy

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego

49°33′03″N 25°35′42″E/49,550833 25,595000

Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Tarnopolu – zniszczona przez władzę radziecką parafialna świątynia rzymskokatolicka w Tarnopolu, niegdyś położona w centrum miasta, przy zbiegu przedwojennych ulic Ruskiej i Mickiewicza, a zbudowana w latach 1903–1908.

Historia

Kościół zbudowany został w latach 1903–1908. Powstał dzięki staraniom ówczesnego proboszcza i dziekana tarnopolskiego, ks. infułata Bolesława Twardowskiego, późniejszego arcybiskupa metropolity lwowskiego. Projektantem tego neogotyckiego (z wpływami wczesnego modernizmu i secesji) kościoła był znany galicyjski architekt Teodor Talowski. Ks. Twardowski wybrał jeden z jego kilku niewybranych do realizacji projektów konkursowych na budynek kościoła św. Elżbiety we Lwowie i zrealizował go w Tarnopolu.

Konsekrowany przez arcybiskupa lwowskiego Bolesława Twardowskiego w 1933. Od momentu zbudowana do zamknięcia w 1946 kościół parafialny parafii NMP Nieustającej Pomocy w Tarnopolu.

Po wojnie i aneksji Tarnopola wraz z resztą Małopolski Wschodniej przez ZSRR kościół był opuszczony i został wyburzony w 1954 roku. Na jego miejscu wybudowano Centralnyj Uniewiermag - główny dom towarowy. Po upadku ZSRR dla upamiętnienia kościoła na skwerze przed miejscem gdzie się znajdował postawiono jego makietę z napisami w językach ukraińskim, polskim i angielskim.

Bibliografia

Odznaczenie zasłużonego kapłana.
Marcin Biernat: Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Tarnopolu. W: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I : Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. 16.