Kościół Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Kretyndze

Kościół Zwiastowania NMP w Kretyndze
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Miejscowość

Kretynga

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Zwiastowania NMP

Historia
Data zakończenia budowy

1610–1617

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Zwiastowania NMP w Kretyndze”
Ziemia56°03′43,15″N 21°34′43,60″E/56,061986 21,578778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Zwiastowania Najświętszej Marii Panny w Kretyndze (lit. Kretingos Viešpaties Apreiškimo Švč. Mergelei Marijai bažnyčia) – rzymskokatolicki kościół znajdujący się w Kretyndze przy ul. Wileńskiej 2.

Historia

Wnętrze

Został ufundowany w 1609 roku przez hetmana Chodkiewicza, a poświęcony osiem lat później. Dwukrotnie przebudowywana: w 1908 i 1941 roku, świątynia posiada charakter eklektyczny, z gotyckimi oknami, barokowymi portalami i wnętrzem w stylu renesansu (m.in. amboną i drzwiami do zakrystii).

W kościele tym chciał zostać pochowany obok swojej żony Zofii z Mieleckich Olelkowiczowej hetman wielki litewski Jan Karol Chodkiewicz[1].

W czasie II wojny światowej zniszczona została wieża, odbudowana po 1945 roku. Charakterystyczne dla kościoła są organy, jak pisze Jadwiga Siedlecka miały [one] tak wielką moc, że gdy po raz pierwszy na nich zagrano, ruch powietrza był tak silny, że zarysowało się sklepienie[2].

Pomnik Jurgisa Pabrėžy, w tle kościół Zwiastowania

Kościół jest częścią większego kompleksu – w podziemiach świątyni bernardynów znajdują się metalowe trumny rodziny Chodkiewiczów (m.in. pierwszej żony Jana Karola – Zofii z Mieleckich Olelkowiczowej).

Przy klasztorze bernardynów od 1609 roku działała szkoła, później również drukarnia, w której wydawano książki w języku polskim. Po powstaniu styczniowym klasztor został zamknięty przez władze carskie, reaktywowano go po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1918 roku, jednak już w 1940 roku zakonnicy zostali wywiezieni na Sybir przez władze radzieckie. Ponownego otwarcia klasztoru dokonano w 1991 roku.

W pobliżu kościoła ustawiono w 1993 roku pomnik jednego z najsłynniejszych kretynżskich zakonników, litewskiego foklorysty Jurgisa Pabrėžy.

Przypisy

  1. ↑ Henryk (1936-)H.(1. ) Wisner Henryk (1936-)H.(1. ), Henryk (1936-)H.(1. ) Wisner Henryk (1936-)H.(1. ), Rzeczpospolita Wazów. [1], Czasy Zygmunta III i Władysława IV, Instytut Historii PAN, 2002, ISBN 978-83-88973-35-2 [dostęp 2019-03-08] .
  2. ↑ JadwigaJ. Siedlecka JadwigaJ., Połąga i okolice: przewodnik turystyczny, Warszawa: „AgArt”, 1998, ISBN 83-86095-65-2, OCLC 749990614 .

Bibliografia

  • JadwigaJ. Siedlecka JadwigaJ., Połąga i okolice: przewodnik turystyczny, Warszawa: „AgArt”, 1998, ISBN 83-86095-65-2, OCLC 749990614 .