Kolędnicy misyjni

Kolędnicy misyjni – zwyczaj bożonarodzeniowy, rozpowszechniony w wielu krajach. Wywodzi się ze średniowiecznych dramatów na święto Trzech Króli^[1]^[2], które powstały w XIV wieku^[3] i spopularyzowały się w XVI wieku^[1]. Kolędnicy misyjni, przebrani za Trzech Mędrców z Gwiazdą Betlejemską na ramionach, chodzą od domu do domu i śpiewają kolędy^[1]^[3].

Zwyczaj znany jest m.in. na Alasce, Austrii, Finlandii, Niemczech, Anglii, Włoszech, Litwie, Meksyku, Norwegii, Polsce, Rosji, Hiszpanii, Szwecji, Szwajcarii^[1].

Historia

Tradycja prawdopodobnie narodziła się wśród grup uczniów w XIV wieku^[3].

Pierwsze wiadomości o naśladowaniu procesji Mędrców pochodzą z legendy karmelity Jana z Hildesheim^[4].

W 1522 zwyczaj został zakazany w Innsbrucku^[4].

Tradycja przetrwała do XIX wieku^[4], ale wróciła do mody w latach pięćdziesiątych XX wieku jako forma finansowania przez Watykan projektów w krajach potrzebujących^[3]^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Gerry Bowler: Dizionario universale del Natale. Rzym: Newton & Compton, 2003, s. 286.
↑ Polityka - Google Książki [online], google.pl [dostęp 2024-04-23] .
↑ ^a ^b ^c ^d Das Stern – oder Dreikönigsingen zählt zu den ältesten katholischen Bräuchen.. wasistwas.de. [dostęp 2018-04-06]. (niem.).
↑ ^a ^b ^c Sternsinger historisch und aktuell, in: Heilige Drei Könige. heilige-dreikoenige.de. [dostęp 2018-04-06]. (niem.).
↑ Polityka - Google Książki [online], google.pl [dostęp 2024-04-23] .