Kolumbarium

Zobacz hasło kolumbarium w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Kolumbarium

Kolumbarium (łac. dosł. „gołębnik” od columba – gołąb) – prostopadłościenna lub niekiedy kopulasta budowla cmentarna z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich, pełniąca funkcję zbiorowego grobowca.

Starożytne kolumbaria pojawiły się u Rzymian od czasów Augusta w I wieku p.n.e. Charakterystyczne dla Rzymu, były częściowo podziemną budowlą z niszami grzebalnymi rozmieszczonymi w wielopoziomowych rzędach w ścianach wewnętrznych. Umieszczano w nich urny z prochami zmarłych i opatrywano marmurowymi tabliczkami z ich imionami^[1]. Pod ścianami, na posadzce niekiedy ustawiano sarkofagi. Wnętrze dekorowane było zazwyczaj freskami i stiukami.

Jednym z nowożytnych przykładów tej budowli są zachowane XIX-wieczne kolumbaria na cmentarzu Bernardyńskim w Wilnie. Istniały one też do chwili dewastacji na cmentarzu na Rossie w Wilnie^[2].

Obecnie kolumbaria powstają na cmentarzach.

Zobacz też

• katakumby
• hypogeum
• żalnik

Przypisy

Bibliografia

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 75. ISBN 83-85001-89-1.