Komosa sina

Komosa sina
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

szarłatowate

Rodzaj

Oxybasis

Gatunek

komosa sina

Nazwa systematyczna
Oxybasis glauca (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch
Willdenowia 42: 15 (2012)[3]
Synonimy
  • Agathophytum glaucum (L.) Fuss
  • Atriplex glauca (L.) Crantz
  • Blitum glaucum (L.) W.D.J.Koch
  • Botrys glaucus (L.) Nieuwl.
  • Chenopodium ambiguum var. majus Moq.
  • Chenopodium ambiguum var. minus Moq.
  • Chenopodium glaucum L.
  • Chenopodium glaucum var. divaricatum Hook.f.
  • Chenopodium glaucum subsp. euglaucum Aellen
  • Chenopodium glaucum var. littorale Rodway
  • Chenopodium glaucum subsp. orientale Vorosch.
  • Chenopodium glaucum var. prostratum Beck
  • Chenopodium glaucum subsp. prostratum (Beck) P.D.Sell
  • Chenopodium littorale Moq.
  • Chenopodium nudiflorum F.Muell. ex Murr
  • Chenopodium wolffii Simonk.
  • Orthospermum glaucum (L.) Opiz
  • Orthosporum glaucum (L.) Peterm.[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Komosa sina (Oxybasis glauca (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch[3][4]) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny szarłatowatych.

Występowanie

Występuje w dużej części Europy (brak go w Europie południowo-zachodniej i w Norwegii), w Ameryce Północnej oraz obszarach Azji o klimacie umiarkowanym[5]. W Polsce gatunek pospolity na niżu i w górach po regiel dolny.

Morfologia

Kwiaty
Nasiona i owoce
Pokrój
Roślina jednoroczna o wysokości 10–50 cm.
Łodyga
Płożąca.
Liście
Podługowate, zatokowo płatowate, z wierzchu ciemnozielone, od spodu owłosione, niebieskoszare.
Kwiaty
Zebrane w gęste kłosy rzekome. W Polsce kwitnie od lipca do września.

Biologia i ekologia

Rośnie na wysypiskach, drogach wiejskich, na glebach piaszczystych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Cheopodio rubri-Atricaplicetum patulae i Chenopodietum glauco-rubri[6].

Zastosowanie

  • Młode rośliny wykorzystywane były jako jarzyna.
  • Chętnie zjadana przez drób hodowany w sposób naturalny.

Przypisy

  1. ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20]  (ang.).
  2. ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07]  (ang.).
  3. ↑ a b c Oxybasis glauca (L.) S.Fuentes, Uotila & Borsch. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-01].
  4. ↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39–91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  5. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-03-15].
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

  • Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 116-117. ISBN 83-7129-756-4.
  • Józef Rostafiński, Olga Seidl: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1965, s. 51.
Encyklopedia internetowa (takson):
  • SNL: blåmelde
Identyfikatory zewnętrzne:
  • GBIF: 8290282
  • identyfikator iNaturalist: 446670
  • IPNI: 77121014-1
  • NCBI: 244509
  • Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:77121014-1
  • Tela Botanica: 119635
  • identyfikator Tropicos: 100381565