Konsulat RP w Bytomiu
 | |
 budynek hotelu Lomnitz, b. siedziby Konsulatu RP w Bytomiu | |
| Data utworzenia | 1922 |
|---|---|
| Data likwidacji | 1931 |
| konsul generalny | Leon Malhomme |
| Zatrudnienie | 22 (1928) |
| Adres | |
| Gleiwitzerstraße 10 Beuthen O.S. | |
| brak współrzędnych | |
Konsulat RP w Bytomiu (niem. Polnisches konsulat in Beuthen O.S.) – polska placówka konsularna działająca w okresie międzywojennym w ówczesnym Beuthen O.S.
Urząd konsularny w randze konsulatu przeniesiony w 1922 z Opola celem reprezentowania spraw polskich w tej części Niemiec. Na początku lat dwudziestych nadano mu rangę konsulatu generalnego. W 1931 konsulat powrócił do Opola.
Budynek b. konsulatu w Bytomiu nie zachował się - uległ spaleniu w 1945.
Kierownicy placówki
- 1922 - Stanisław Ptaszycki, wicekonsul
- 1922-1928[1] - dr Aleksander Roman Szczepański, konsul generalny
- 1928[1]-1931 - Leon Malhomme, konsul generalny
Siedziba
Placówka mieściła się w budynku z 1862 b. hotelu "Lomnitz" przy Gleiwitzerstraße 10, obecnie ul. Gliwickiej 17, wcześniej mieszczącego Polski Komisariat Plebiscytowy.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Edward Kołodziej: Inwentarze akt konsulatów polskich w Niemczech 1918-1939, Instytut Śląski, Opole 1983, s. 119
- Henryk Chałupczak, Edward Kołodziej (opr.): Zjazdy i konferencje konsulów polskich w Niemczech, protokoły i sprawozdania, 1920-1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1999, s. 375, ISBN 83-227-1354-1
- Marek Masnyk, Ryszard Kaczmarek: Konsulaty na pograniczu polsko - niemieckim i polsko - czechosłowackim w latach 1918-1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2004, s. 206, ISBN 83-226-1334-2
- Jan F. Lewandowski: Hotel Lemnitz, Śląsk nr 03/2011, strona 54 [1]
