Kontinuum seksualne
 | Ten artykuł od 2009-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Kontinuum seksualne (także kontinuum hetero- i homoseksualności) – określenie oznaczające kontinuum orientacji psychoseksualnych rozciągające się od pełnej heteroseksualności do pełnej homoseksualności jako teoretycznych wartości skrajnych.
Koncepcja kontinuum sięga badań Alfreda Kinseya z 1940 roku dotyczących seksualności Amerykanów. Duża część badanych przejawiała zachowania zarówno heteroseksualne, jak i homoseksualne z odmienną częstotliwością. Psychologowie analizujący badania stwierdzili, że trychotomia seksualności na hetero-, bi- i homoseksualność jako wartości rozłączne i wykluczające się jest błędna i zaproponowali nową koncepcję – kontinuum – na którym umieścili te wartości jako przechodzące jedne w drugie. Uznano, że między wartościami skrajnymi istnieje rzesza wartości pośrednich.
Teoria kontinuum seksualnego została rozwinięta przez amerykańskiego psychiatrę Fritza Kleina, który stwierdził, że orientacja psychoseksualna jest dynamicznym, wieloosiowym procesem, w który zaangażowane są zainteresowania seksualne, zachowanie, fantazje erotyczne, czynniki emocjonalne, samoidentyfikacja i styl życia[1].
Koncepcja kontinuum weszła do głównego nurtu psychologii, stając się przedmiotem badań naukowych:
Orientacja psychoseksualna znajduje się na kontinuum rozciągającym się między wyłącznym heteroseksualizmem a wyłącznym homoseksualizmem, przechodząc przez różne odcienie biseksualizmu.
Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne, Orientacja seksualna i homoseksualizm”[2]
Analizy danych uzyskanych przez Kinseya nie potwierdzają wysuniętego przezeń twierdzenia. Wiele publikacji wykazuje obecność świadomych odczuć homoseksualnych jedynie u 5% lub jeszcze mniejszej liczby młodzieży[3].
Zobacz też
- skala Kinseya
- tabela orientacji seksualnej Kleina
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Instytut Kinseya (ang.)
