Konwencja kopenhaska

Konwencja kopenhaska (traktat o wykupie/zniesieniu ceł sundzkich, traktat sundzki) – umowa międzynarodowa z 14 marca 1857 r. dotycząca swobody żeglugi na cieśninach bałtyckich, spisana w języku francuskim[1]. Według postanowień traktatu Dania zrezygnowała z pobierania jakichkolwiek opłat od statków i ładunków, a także zobowiązała się do niezatrzymywania i niewystawiania na jakiekolwiek przeszkody statków przepływających przez cieśniny. W zamian zgodziła się otrzymać kwotę wypłaconą ratami przez pozostałe strony. Traktat kopenhaski został potwierdzony przez traktat wersalski w art. 282.

Przypisy

  1. ↑ Tytuł oryginalny: Traité relatif au rachat des droits du Sund entre le Danemark, d’une part, et l’Autriche, la Belgique, la France, la Grande-Bretagne, le Hanovre, le Grand-Duché de Mecklenbourg, le Grand-Duché d’Oldenbourg, les Pays-Bas, la Prusse, la Russie, la Suède et la Norvège et les villes Hanséatiques, d’autre part, signé à Copenhague le 14 mars 1857

Bibliografia

  • R. Bierzanek, J. Symonides, Prawo międzynarodowe publiczne, Warszawa 1997, Wyd. Prawnicze PWN.

Linki zewnętrzne

  • Treaty for the Redemption of the Sound Dues between Austria, Belgium, France, Great Britain, Hanover, the Hansa Towns, Mecklenburg-Schwerin, the Netherlands, Oldenburg, Prussia, Russia, Sweden-Norway, and Denmark, signed at Copenhagen, 14 March 1857 (Consolidated Treaty Series, 1969, tom 116, s. 357)
  • Passage Through the Great Belt. icj-cij.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. sprawa Danii i Finlandii w MTS (1991)