Krepidoma

Schematyczny przekrój antycznej świątyni:
1. kolumna
2. ściana
3. stylobat
4. stereobat
5. euthynetria
6. krepidoma
Krepidoma świątyni Apollina w Delfach

Krepidoma – najniższa, widoczna część świątyni greckiej, kamienna podstawa w formie trzech stopni (krepis)[1] obiegająca dookoła budowlę[2][3]. Krepidoma jest częścią fundamentu (euthynerii) widoczną nad poziomem terenu[2]. Górną płaszczyznę krepidomy nazywano stylobatem[1] lub też stereobatem[2][4]. W przypadku, gdy stopnie krepidomy były bardzo wysokie, od frontu układano na nich mniejsze bloki ułatwiające wchodzenie[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Michałowski i inni, Encyklopedia sztuki starożytnej : Europa, Azja, Afryka, Ameryka, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1998, s. 345, 542, ISBN 83-01-12466-0, OCLC 749531685 [dostęp 2019-07-18] .
  2. ↑ a b c d KrystynaK. Kubalska-Sulkiewicz KrystynaK., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, wyd. 3, Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2002, s. 212-213, 388, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 51024180 [dostęp 2019-07-18] .
  3. ↑ WitoldW. Szolginia WitoldW., Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo, Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 182 .
  4. ↑ ZbigniewZ. Bania ZbigniewZ., MałgorzataM. Jędryczko MałgorzataM., Wydawnictwo Arkady., Sztuka świata. T. 17, Słownik terminów : A -K, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 232, ISBN 978-83-213-4726-4, OCLC 829853214 [dostęp 2019-07-18] .

Bibliografia

  • Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 83. ISBN 83-85001-89-1.
Encyklopedia internetowa (podział budynku):
  • Britannica: topic/krepis