Książnica-Atlas

Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze „Książnica-Atlas”
Ilustracja
Sygnet wydawnictwa (1946)
Data założenia

1924

Data zamknięcia

1951

Dyrektor

Jan Treter

Strona internetowa
Logo wydawnictwa Książnica-Atlas (1929)

Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze „Książnica-Atlas” (także Książnica Polska[1]) – polskie wydawnictwo szkolne i naukowe działające w latach 1924–1941 we Lwowie i w latach 1946–1951 we Wrocławiu; od 1923 wydawało kwartalnik „Polski Przegląd Kartograficzny”; w 1951 zostało przekształcone w Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych[2].

Historia

Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze, wydawnictwo powstałe ze zjednoczenia dwu wydawnictw: założonego w roku 1884 wydawnictwa „Książnica Polska” Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[3] oraz założonego przez Eugeniusza Romera w roku 1921 wydawnictwa kartograficznego „Atlas”. Wydawnictwo działało we Lwowie i w Warszawie w latach 1924–1941 oraz we Wrocławiu w latach 1946–1951. Zostało podzielone w roku 1951 między Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych i Państwowe Wydawnictwo Książek Szkolnych.

W okresie II Rzeczypospolitej było jednym z najważniejszych wydawnictw polskich. W wydawnictwie tym Jan Treter pełnił obowiązki dyrektora administracyjno-handlowego, natomiast Eugeniusz Romer prezesa Rady Nadzorczej. W zarządzie spółki zasiadał również Emil Żychiewicz.

Na światowej Wystawie Paryskiej w 1938 Książnicy-Atlas przyznano najwyższą nagrodę Grand Prix za całokształt prac wydawniczych[4].

W 1938 dyrektor Książnicy-Atlas Wacław Bembnowicz otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[5].

Publikacje

Program wydawniczy obejmował podręczniki szkolne i książki pomocnicze dla nauczycieli oraz uczniów szkół ogólnokształcących, wydawnictwa kartograficzne, a także dwie serie literatury dla dzieci i młodzieży: „Biblioteka Iskier” i „Biblioteka Iskierek”.

Wydawnictwo publikowało encyklopedie. W latach 1923–1925 we współpracy z Towarzystwem Nauczycieli Szkół Wyższych i Średnich we Lwowie opublikowało dwutomową Podręczną encyklopedię pedagogiczną przeznaczoną dla nauczycieli[1][6]. W latach 1933–1939 opublikowało również pięciotomową, ilustrowaną encyklopedię dla uczniów: Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury[7], a w 1934 Encyklopedię Gospodarstwa Domowego[8].

Przypisy

  1. ↑ a b Kierski, t.I 1923 ↓.
  2. ↑ Jerzy Drabek, Felicjan Piątkowski: 1000 słów o mapach i kartografii. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 170. ISBN 83-11-07377-5.
  3. ↑ JarosławJ. Durka JarosławJ., Wybrane problemy z działalności wydawniczej Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych w dwudziestoleciu międzywojennym, [w:] IwonnaI. Michalska, GrzegorzG. Michalski (red.), Działalność instytucji wydawniczych na rzecz oświaty i edukacji w XX i pierwszych latach XXI wieku, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2014, s. 45-57, ISBN 978-83-7969-165-4 .
  4. ↑ Uznanie dla Książnicy Atlas na Światowej Wystawie Paryskiej. „Wschód”. Nr 75, s. 12, 20 lutego 1938. 
  5. ↑ Odznaczenie. „Wschód”. Nr 106, s. 7, 27 listopada 1938. 
  6. ↑ Kierski, t.II 1925 ↓.
  7. ↑ Łempicki 1933 ↓.
  8. ↑ Praca zbiorowa 1936 ↓.

Bibliografia

  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965, t. 6, s. 261.
  • Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923.
  • Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. II. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1925.
  • Zygmunt Łempicki: Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury, t.I A-D. Lwów, Warszawa: Książnica-Atlas, 1933.
  • Praca zbiorowa: Encyklopedie: Albumy, Dzieła ozdobne. Lwów, Warszawa: Zakł. Graf. Sp. Akc. Książnica-Atlas, 1936.
Kontrola autorytatywna (wydawca):
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3928404