Kutnahoryt

Kutnahoryt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	CaMn[CO3]2
Twardość w skali Mohsa	3,5-4
Łupliwość	doskonała
Układ krystalograficzny	trygonalny
Gęstość minerału	3,12 g/cm3 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	biała, żółtawa, jasnoróżowa i różowoczerwona
Rysa	bezbarwna
Połysk	szklisty, perłowy
Współczynnik załamania	nω = 1,710–1,727 nε = 1,519–1,535
Inne	charakter optyczny (-)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kutnahoryt – minerał z gromady węglanów. Nazwa pochodzi od Kutnej Hory w Czechach, miejsca występowania tego minerału. Tworzy kryształy siodłowe, jest grubo- lub drobnoziarnisty. Tworzy ciągły, acz w pewnej mierze ograniczony szereg izomorficzny z innymi węglanami jak dolomit i ankeryt.

Charakterystyka

Najczęściej tworzy kryształy pręcikowate, zbite masy o nerkowatych powierzchniach oraz krzaczaste skupienia.

Powstawanie

W skałach osadowych zasobnych w mangan na drodze autometasomatozy oddziałującej na inne minerały węglanowe.

Występowanie

Występuje w asocjacji z kalcytem, aragonitem, barytem, groutytem, analcymem i pirytem.

Miejsca występowania

okolice Peine (Niemcy), Kutna Hora (Czechy), Włochy, Meksyk, Japonia.

Minerały podobne

Bardzo często ze względu na swą barwę mylony z rodochrozytem.

Zastosowanie

• znaczenie kolekcjonerskie.

Bibliografia

• Bolewski A., Manecki A., Mineralogia szczegółowa, Wydawnictwo PAE. Warszawa 1993, ISBN 83-85636-03-X
• Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck–Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996. ISBN 83-7129-194-9.brak strony w książce