Kwiat siarczany

Kwiat siarczany (siarka sublimowana[1][2]) – siarka w postaci drobnokrystalicznego proszku, powstającego w wyniku resublimacji par wrzącej siarki[1][3][4]. Powstaje też podczas wlewania stopionej siarki do wody – na dno opada tzw. siarka plastyczna, a na powierzchni gromadzi się kwiat siarczany[5]. Jest częściowo rozpuszczalny w CS
2, co wynika z zawartości różnych odmian alotropowych[6][7]. Rozpuszczalne formy to siarka α i β[7]. Nierozpuszczoną pozostałość stanowi siarka μ[6] (polimeryczna forma amorficzna[8]), dawniej określana jako siarka ω[7]. Siarkę sublimowaną stosuje się jako odczynnik chemiczny oraz w różnych gałęziach przemysłu, m.in. w przemyśle chemicznym, gumowym, zapałczanym i naftowym[9]. Dawniej stosowana była też w medycynie[1][10] jako Flos sulfuris, współcześnie do tego celu używa się tzw. siarki strąconej[10].

Jest stosowany w rolnictwie jako składnik środków do ochrony roślin przed chorobami grzybowymi[11].

Przypisy

  1. ↑ a b c kwiat siarczany, [w:] JerzyJ. Chodkowski JerzyJ. (red.), Mały słownik chemiczny, wyd. V, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 293 .
  2. ↑ kwiat siarczany, [w:] DobromiłaD. Kryt DobromiłaD., BazyliB. Semeniuk BazyliB., Słownik chemiczny angielsko-polski i polsko-angielski, Warszawa: WNT, 1979, s. 616 .
  3. ↑ kwiat siarczany, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, s. 367, OCLC 33835352 .
  4. ↑ StanisławS. Tołłoczko StanisławS., WiktorW. Kemula WiktorW., Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej, Warszawa: PWN, 1954, s. 259 .
  5. ↑ F.F. Feher F.F., Plastic sulfur, [w:] GeorgG. Brauer (red.), Handbook of Preparative Inorganic Chemistry, t. 1, New York • London: Academic Press, 1963, s. 342 .
  6. ↑ a b WolfgangW. Nehb WolfgangW., KarelK. Vydra KarelK., Sulfur, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 41, DOI: 10.1002/14356007.a25_507.pub2  (ang.).
  7. ↑ a b c BeatB. Meyer BeatB., The Structures of Elemental Sulfur, [w:] Advances in Inorganic Chemistry and Radiochemistry, t. 18, Elsevier, 1976, s. 287–317, DOI: 10.1016/s0065-2792(08)60032-1, ISBN 978-0-12-023618-3  (ang.).
  8. ↑ WolfgangW. Nehb WolfgangW., KarelK. Vydra KarelK., Sulfur, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 4, DOI: 10.1002/14356007.a25_507.pub2  (ang.).
  9. ↑ Siarka sublimowana, [w:] N2O3 [online], Surowce Gdańsk [dostęp 2023-08-18] .
  10. ↑ a b Siarka w recepturze aptecznej, [w:] Aptekarski.com [online], Świat Zdrowia [dostęp 2023-08-18] .
  11. ↑ Siarkol Extra 80WP, CIECH Sarzyna S.A. [dostęp 2023-08-18] .