Labuche Kang
Labuche Kang (w środku) i Sziszapangma (z lewej) z Czo Oju | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Położenie | |||
Pasmo | Himalaje | ||
Wysokość | 7367 m n.p.m. | ||
Wybitność | 1957 m | ||
Pierwsze wejście | Japończycy: A. Deuchi, H. Furukawa, K. Sudo; Chińczycy: Wangjia, Akebu, Laji, Tonglu, Daqiong, Jibu, Laba oraz Jiala | ||
Położenie na mapie Chin | |||
28°18′15″N 86°21′03″E/28,304167 86,350833 | |||
|
Labuche Kang (czasem też Lapche Kang, Lobuche Kang I lub Choksiam; chiń. 拉布吉康峰 Lābùjíkāng Fēng) – szczyt w Himalajach. Leży w Tybecie, w Chinach, blisko granicy z Indiami. Jest to 75. szczyt Ziemi.
Pierwszego wejścia na szczyt dokonała 26 października 1987 r. ekspedycja chińsko-japońska (7 Japończyków i 8 Chińczyków), a wśród nich byli A. Deuchi, H. Furukawa, K. Sudo (Japończycy) oraz Wangjia (旺加), Akebu (阿克布), Laji (拉吉), Tonglu (佟璐), Daqiong (达穷), Jibu (普布), Laba (拉巴) oraz Jiala (加拉) (Chińczycy)[1][2].
Przypisy
Bibliografia
- Labuche Kang
- Zhang, C. (red.) (1993). Zhōngguó Dēngshān Yùndòng Shǐ [Historia chińskiego alpinizmu]. Wuhan: Wuhan Chubanshe.
张彩珍 1993. 中国登山运动史. 武汉: 武汉出版社.