Laburnocytisus Adama
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | |||
| Rząd | bobowce | ||
| Rodzina | bobowate | ||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | laburnocytisus | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| +Laburnocytisus adamii (Poit.) C.K.Schneid.[3] | |||
| |||
Laburnocytisus Adama[4], złotokap Adama[5] (+Laburnocytisus adamii (Cytisus purpureus+Laburnum anagyroides)[3]; +Laburnocytisus 'Adamii'[6]) – chimera peryklinalna uzyskana w wyniku zmieszania komórek należących do dwóch gatunków z różnych rodzajów roślin motylkowatych – złotokapu pospolitego Laburnum anagyroides i szczodrzeńca purpurowego Cytisus purpureus[7]. Uzyskana została jednorazowo w szkółce Jeana Louisa Adama w Vitry-sur-Seine pod Paryżem w 1826 roku[5][8], w wyniku szczepienia zrazu szczodrzeńca na pniu złotokapu. Jeden z uzyskanych pędów okazał się mieć zmieszane cechy obu gatunków, przy czym część organów była typowa dla złotokapu, część dla szczodrzeńca, a część miała charakter pośredni. Uzyskana chimera powstała w wyniku zmieszania warstw komórek tkanek twórczych dwóch gatunków[7], przy czym komórki szczodrzeńca znajdują się na zewnątrz, a złotokapu tworzą warstwę wewnętrzną[9][8].
Uzyskana chimera mimo wyglądu określanego jako „chorowity”[5] bywa uprawiana w kolekcjach botanicznych jako ciekawostka[8]. Rozmnażana jest tylko wegetatywnie przez szczepienie na podkładkach złotokapu[10].
Morfologia
Niewielkie drzewa[5] lub krzewy o pędach wyprostowanych do 2–3 m wysokości[4]. Pędy w różnym stopniu podobne do obojga rodziców, przy czym często następuje rewersja i pędy mają cechy jednego z rodziców[4][11]. Szczególnie cenione są okazy tworzące kwiatostany z żółtymi kwiatami typowymi dla złotokapu i purpuroworóżowymi szczodrzeńca[4]. Obok nich występują kwiaty zmieszane – podobne do złotokapu, ale z fioletowym rumieńcem. Liście są zwykle mniejsze niż u złotokapu, niemal nagie, miejscami rozwijają się wyraźnie mniejsze (blaszki do 2 cm długości) liście typowe dla szczodrzeńca[5].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
- ↑ a b Laburnum Fabr.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ a b c d +Laburnocytisus adamii. [w:] e-katalog roślin [on-line]. Związek Szkółkarzy Polskich. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ a b c d e OwenO. Johnson OwenO., DavidD. More DavidD., Drzewa: przewodnik Collinsa, Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2009, s. 350, ISBN 978-83-7073-643-9, OCLC 750566633 .
- ↑ + Laburnocytisus 'Adamii'. RHS. [dostęp 2022-01-15].
- ↑ a b Robert Geneve. Attainable himeras. „American Horticulturist”. 70, 12, s. 33-36, 1991.
- ↑ a b c David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 498, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 298. ISBN 0-333-73003-8.
- ↑ Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 366. ISBN 83-01-13434-8.
- ↑ +Laburnocytisus adamii (Poiteau) Schneid.. [w:] Trees and Shrubs Online [on-line]. International Dendrology Society. [dostęp 2022-01-15].
