Lacerna
Lacerna (łac. lăcernā) – rodzaj wierzchniego ubioru u starożytnych Rzymian.
Lekka i krótka, ale szeroka peleryna z kapturem, spinana pod szyją albo na prawym ramieniu za pomocą zapinki (fibuli). Noszona przez wszystkie warstwy społeczne (popularna zwłaszcza wśród wojskowych), była ubiorem przejętym od Galów. Weszła w powszechne użycie pod koniec okresu republiki. Lacerny bywały skromne[1] lub zdobione (zależnie od zamożności właściciela); najdroższe, podwójnie farbowane purpurą, noszono jako narzutkę na togi.
Zobacz też
- sagum
Przypisy
- ↑ W Quo vadis Winicjusz powiada: „Wezmę ciemną lacernę i pójdę włóczyć się po mieście” (Warszawa: PIW, 1949, t. 1, s. 129).
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej. Europa – Azja – Afryka – Ameryka. Warszawa: Wyd. Artystyczne i Filmowe / Wyd. Naukowe PWN, 1998, s. 351
- p
- d
- e
Armia rzymska
| Oficerowie |
|
|---|---|
| Podoficerowie |
|
| Żołnierze |
|
| Jednostki i formacje |
|
| Wyposażenie |
|
| Inne |
|
Encyklopedia internetowa (odzież w starożytnym Rzymie):
- Catalana: 0118695
