Ladislao Kubala

Pełne imię i nazwisko

Ladislao Kubala Stecz

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1927
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

17 maja 2002
Barcelona

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska

Lata	Klub
1939–1943	Ganz TE

Kariera seniorska^[a]

Lata	Klub	Wyst.	Gole
1944	Ganz TE	9	(2)
1945–1946	Ferencvárosi TC	49	(27)
1946–1948	Slovan Bratysława	33	(14)
1948–1949	Vasas SC	20	(10)
1949–1950	Aurora Pro Patria 1919	16	(9)
1950	Hungária	6	(5)
1951–1961	FC Barcelona	186	(131)
1963	Toronto City	25	(18)
1963–1965	RCD Espanyol	29	(7)
1966–1967	FC Zürich	12	(7)
1967	Toronto Falcons	19	(5)
	W sumie:	404	(235)

Kariera reprezentacyjna

Lata	Reprezentacja	Wyst.	Gole
1946–1947	Czechosłowacja	6	(4)
1948	Węgry	3	(0)
1953–1961	Hiszpania	19	(11)
1954–1963	Katalonia	4	(4)
	W sumie:	32	(19)

Kariera trenerska

Lata	Drużyna
1961–1963	FC Barcelona
1963–1966	RCD Espanyol
1966–1967	FC Zürich
1968	Toronto Falcons
1968–1969	Córdoba CF
1969–1980	Hiszpania
1980	FC Barcelona
1982–1986	Al-Hilal
1986	Real Murcia
1987–1988	Málaga CF
1988–1989	Elche CF
1992	Hiszpania U-21
1995	Paragwaj

↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Multimedia w Wikimedia Commons

Ladislao Kubala Stecz (cz. Ladislav Kubala Steč, węg. László Kubala Stecs, ur. 10 czerwca 1927 w Budapeszcie, zm. 17 maja 2002 w Barcelonie) – węgierski piłkarz słowackiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant Czechosłowacji (1946–1947), Węgier (1948) i Hiszpanii (1953–1961), trener piłkarski.

Kariera

Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynie Ganz TE z Budapesztu. Następnie, w wieku 17 lat, przeszedł do Ferencvárosi TC. Potem wyjechał na Słowację, gdzie grał w Slovanie Bratysława. W latach 1946–1947 6 razy zagrał w reprezentacji Czechosłowacji, strzelając 4 gole. W 1948 roku powrócił do ojczyzny, gdzie reprezentował barwy Vasasu. W tym roku wystąpił 3 razy w reprezentacji Węgier. Rok później uciekł do Włoch, gdzie próbował sił najpierw w zespole Pro Patria, później zaś w AC Milan. W tym samym roku węgierska federacja piłkarska zdyskwalifikowała go na rok za zerwanie kontraktu i ucieczkę z kraju. Przeniósł się do Hiszpanii, gdzie został graczem klubu FC Barcelona, który poprzez federację piłkarską przeciwstawił się nałożonej na niego dyskwalifikacji. W katalońskiej drużynie strzelił 194 bramki w 329 oficjalnych spotkaniach. Już w pierwszym sezonie w nowej drużynie Kubala, zdobywając 27 bramek, został wicekrólem strzelców. Więcej o jedną bramkę miał Pahiño, gracz Realu Madryt. Dwa lata później Kubala został jednak królem strzelców ligi, wyprzedził innego gracza Realu Madryt, Alfredo Di Stéfano. W październiku 1953 roku Kubala zagrał w meczu reprezentacji świata z Anglią (4:4), w którym zdobył dwie bramki. W latach 1953–1961 rozegrał 19 spotkań w reprezentacji Hiszpanii, strzelając 11 bramek.

W latach 1969–1980 trenował reprezentację Hiszpanii. Dwukrotnie jako piłkarz grał przeciwko Polsce: w 1947 roku jako reprezentant Czechosłowacji (6:3 w Pradze, strzelił dwie bramki) i w 1959 roku jako reprezentant Hiszpanii (3:0 w Madrycie). Jego ojciec był pół Polakiem, pół Słowakiem.

Życie prywatne

Jego ojciec Pál Kubala Kurjas był członkiem słowackiej mniejszości etnicznej zamieszkującej Węgry. Jego matka Anna Stecz była Węgierką polsko-słowackiego pochodzenia. Jego teściem był Ferdinand Daučík.