Landsat 1
Szkic satelity Landsat 1 | |
Inne nazwy | ERTS-1 |
---|---|
Indeks COSPAR | 1972-058A[1] |
Państwo | Stany Zjednoczone |
Zaangażowani | NASA |
Rakieta nośna | Delta 0900 s/n 89 |
Miejsce startu | Vandenberg, USA |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Typ orbity | HSO |
Perygeum | 902 km |
Apogeum | 917 km |
Okres obiegu | 117,04 min |
Nachylenie | 99,1° |
Czas trwania | |
Początek misji | 23 lipca 1972 18:06 UTC |
Koniec misji | 6 stycznia 1978 |
Wymiary | |
Masa całkowita | 1800 kg |
Landsat 1 (pierwotnie ERTS-1) – amerykański satelita środowiskowy, pierwszy satelita programu Landsat. Konstrukcyjnie zbliżony do satelitów Nimbus[2], wykorzystywany był do pozyskiwania informacji niezbędnych w rolnictwie, leśnictwie, geologii, hydrologii, geografii, kartografii, oceanografii i meteorologii.
Instrumenty
- RBV – zestaw kamer widikonowych służących do uzyskiwania obrazów Ziemi w paśmie światła widzialnego oraz bliskim podczerwieni,
- MSS – czterokanałowy skaner wielospektralny do uzyskiwania obrazów radiometrycznych,
- DCS – stacja odbiorcza zbierająca dane ze stacji naziemnych.
Ponadto satelitę wyposażono w dwa banki pamięci, zapisujące dane z kamer i skanera na taśmach magnetycznych, co pozwalało na przechowanie ich do 30 minut.
Przebieg misji
Satelitę wystrzelono 23 lipca 1972 na pokładzie rakiety Delta 0900 z bazy Vandenberg w Kalifornii. Rakieta wyniosła satelitę na orbitę o wysokości ponad 900 km i nachyleniu 99,1 stopni.
W 1976 satelita przesłał obraz niezamieszkanej wyspy leżącej w odległości 20 kilometrów od wschodniej linii brzegowej Kanady, która dotychczas nie figurowała na żadnej z map. Na pamiątkę tego wydarzenia wyspa otrzymała nazwę Landsat Island.
Satelitę wyłączono 6 stycznia 1978 z powodu nadmiernego przegrzewania się satelity w trakcie wystawienia na działanie promieni słonecznych.