Lasochomik chiński
| Cansumys canus[1] | |||
| G.M. Allen, 1928[2] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | gryzonie | ||
| Podrząd | Supramyomorpha | ||
| Infrarząd | myszokształtne | ||
| Nadrodzina | myszowe | ||
| Rodzina | chomikowate | ||
| Podrodzina | chomiki | ||
| Rodzaj | Cansumys | ||
| Gatunek | lasochomik chiński | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
Lasochomik chiński[5] (Cansumys canus) – gatunek ssaka z podrodziny chomików (Cricetinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Lasochomik chiński występuje endemicznie w środkowej Chińskiej Republice Ludowej (południowe Gansu, południowe Shaanxi i południowy Henan)[6].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1928 roku amerykański zoolog Glover Morrill Allen nadając mu nazwę Cansumys canus[2]. Holotyp pochodził z Choni, w południowym Gansu, w Chińskiej Republice Ludowej[7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju lasochomik[5] (Cansumys) który opisał w 1928 roku również Glover Morrill Allen[3].
W przeszłości większość chińskich autorów uważała C. canus za synonim Tscherskia triton (prawdopodobnie dlatego, że te dwa gatunki były często błędnie identyfikowane pod względem morfologicznym i kariologicznym)[6]. Cansumys i Tscherskia są zupełnie od siebie różne[6]. Forma ningshaanensis czasami uważana jest za podgatunek C. canus, jednak powinna być traktowana jako synonim T. t. inkana[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia
- Cansumys: Gansu (dawniej Kansu), Chińska Republika Ludowa; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[3][8].
- canus: łac. canus „szary”[9].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 129–140 mm, długość ogona 95–109 mm, długość ucha 17–24 mm, długość tylnej stopy 18–20 mm; masa ciała 44–57 g[10].
Tryb życia
W przeciwieństwie do innych chomików jest gatunkiem nadrzewnym. Żywi się liśćmi i trawami. Aktywny w nocy, głównie wiosną i latem[4]. Zwykle zajmuje obszary między 1000 a 1400 m n.p.m. Występuje w górskich lasach liściastych[4].
Zagrożenia
Nie ma większych zagrożeń dla tego gatunku w całym jego zasięgu[4].
Przypisy
- ↑ Cansumys canus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Allen 1928 ↓, s. 245.
- ↑ a b c Allen 1928 ↓, s. 244.
- ↑ a b c d A.T.A.T. Smith A.T.A.T., Cansumys canus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-11-09] (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d e C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 340. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Cansumys canus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-11-09].
- ↑ Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 141, OCLC 637083062 (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 285. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
Bibliografia
- G.M. Allen. A New Cricetine Genus from China. „Journal of Mammalogy”. 9 (3), s. 244–246, 1928. DOI: 10.2307/1373275. (ang.).
