Latarnia morska w José Ignacio
Państwo | Urugwaj | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Wysokość wieży | 25 m | ||
Wysokość światła | 32 m n.p.m. | ||
Zasięg światła | 12,7 Mm | ||
Charakterystyka światła | Fl (1) W 2s | ||
Data uruchomienia | 1877 | ||
Położenie na mapie Urugwaju | |||
34°50′46,6″S 54°37′58,2″W/-34,846278 -54,632833 | |||
|
Latarnia morska w José Ignacio (hiszp. Faro de José Ignacio) – znak nawigacyjny w postaci wieży znajdujący się w mieście José Ignacio w południowo–zachodniej części Urugwaju, na zachodnim wybrzeżu południowego Atlantyku[1].
Latarnia została oddana do użytku w czerwcu 1877. Wysoką na 25 m ceglaną, cylindryczną wieżę okalają trzy wąskie poziome biało–czerwone pasy. Zwieńczona jest laterną w takich samych barwach. Obok znajduje się jednokondygnacyjny dom latarników. Światło latarni umiejscowione 32 m n.p.m. nadaje pojedynczy biały błysk co 2 sekundy. Jego natężenie wynosi 1550 kandeli, zasięg to 12,7 mil morskich. Pierwotnie źródłem światła na wieży była lampa naftowa, a następnie lampa acetylenowa. W 1983 latarnia została zelektryfikowana[1][2][3].
Latarnia była źródłem inspiracji dla wielu artystów, od muzyków takich jak Fito Páez, po pisarzy i operatorów filmowych. Jest dostępna dla zwiedzających za niewielką opłatą. W pobliżu znajdują się stoiska z pamiątkami i rękodziełami[2].
Przypisy
Bibliografia
- Visita al faro de José Ignacio. welcomeuruguay.com. [dostęp 2019-03-03]. (hiszp. • ang. • port. braz.).