Laura de Noves : Charakterystyka postaci, Zobacz też, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Laura de Noves

Laura

Postać z poezji Petrarki

Twórca

Francesco Petrarca

Dane biograficzne

Płeć

kobieta

Multimedia w Wikimedia Commons

Laura de Noves (1310–1348) – muza Francesca Petrarki, pokochana od pierwszego spojrzenia w awiniońskim kościele w Wielki Piątek 1327 roku^[1].

Charakterystyka postaci

Laura była głównym motywem poezji Petrarki^[2]. Realność Laury nie została nigdy potwierdzona^[3] i do dziś nie ma pewności, czy istniała naprawdę, czy była jedynie wyobrażeniem Petrarki^[4]. Giovanni Boccaccio, przyjaciel Petrarki, przekonywał, że ta kobieta istniała wyłącznie w poezji^[5]. Dowodził, że imię bohaterki tak pięknych utworów „trzeba tłumaczyć alegorycznie”, a mianowicie „jako wieniec laurowy, który Petrarka później zdobył”^[6]. Odrodzenie wprowadziło do historii imiona Laury i Beatrycze dlatego, że miłość stała się jednym z głównych środków prowadzających do uwolnienia jednostki od statycznej harmonii średniowiecza^[2].

Zobacz też

Sonety do Laury

Przypisy

↑ Włochy: literatura w epoce renesansu. [w:] Literatura światowa [on-line]. Encyklopedia w INTERIA.PL. [dostęp 2022-09-03]. (pol.).
↑ ^a ^b Kuzniecow 1980 ↓, s. 221.
↑ Laura, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-09-03] .
↑ Sebastian Duda: Laura, bogini Petrarki. [w:] Ale Historia [on-line]. Gazeta Wyborcza, 17.08.2015. [dostęp 2022-09-03].
↑ Kobieta czy anioł? Sonety do Laury Francesca Petrarki. Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl. [dostęp 2022-09-03]. (pol.).
↑ Marta Słomińska: Petrarka i Laura. [w:] Marta w czytelni [on-line]. Czytelnia Naukowa XIV, 8 listopada 2016. [dostęp 2022-09-03].

Bibliografia

Boris Kuzniecow: Metafizyka miłości. W: Borys Kuzniecow: Historia filozofii dla fizyków i matematyków. Z ros. przeł. Zygmunt Simbierowicz. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 221–225. (pol.).