Lauritz Melchior

Lauritz Melchior

Lauritz Melchior (w środku) z dziećmi
Imię i nazwisko	Lebrecht Hommel
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1890 Kopenhaga
Pochodzenie	duńskie
Data i miejsce śmierci	18 marca 1973 Santa Monica
Typ głosu	tenor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewak
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Lauritz Melchior, właśc. Lebrecht Hommel^[1][2] (ur. 20 marca 1890 w Kopenhadze, zm. 19 marca 1973 w Santa Monica w Kalifornii^[1][2]) – duński śpiewak operowy, tenor.

Życiorys

Odbył studia u Paula Banga w szkole przy królewskim teatrze operowym w Kopenhadze^[1][2]. W 1913 roku zadebiutował na scenie barytonową rolą Silvia w Pajacach Ruggera Leoncavalla^[1][2]. Po dalszych studiach wokalnych u Vilhelma Herolda zaczął występować jako tenor, po raz pierwszy w 1918 roku w tytułowej roli w Tannhäuserze Richarda Wagnera^[2]. W 1921 roku wyjechał do Londynu, gdzie doskonalił swój warsztat wokalny u Victora Beigla i Ernsta Grenzebacha, później był uczniem Anny von Mildenburg w Monachium^[2]. W 1924 roku rolą Zygmunda w Walkirii debiutował na deskach londyńskiego Covent Garden Theatre, w tym samym roku wystąpił na festiwalu w Bayreuth jako Zygfryd^[2]. Gościnnie występował w Hamburgu, Berlinie, Wiedniu, Paryżu, Barcelonie, a także w Ameryce Południowej i Australii^[1]. Od 1926 do 1950 roku związany był z nowojorską Metropolitan Opera^[1][2]. Osiadł w Stanach Zjednoczonych i w 1947 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo^[1][2]. Poza rolami operowymi występował też jako śpiewak koncertujący i aktor w teatrach na Broadwayu, grał także w filmach^[2].

Zasłynął przede wszystkim jako tenor bohaterski specjalizujący się w rolach wagnerowskich^[1][2]. Ponad 200 razy kreował rolę Tristana w Tristanie i Izoldzie, dokonał też trzykrotnego kompletnego nagrania fonograficznego tej opery^[1]. Występował też jako Florestan w Fideliu Ludwiga van Beethovena i Otello w Otellu Giuseppe Verdiego^[1].

Odznaczony został Orderem Danebroga w stopniu komandora oraz Medalem „Ingenio et arti”^[3].

Przypisy