Lemszczyzna

Lemszczyzna

Dzielnica Lublina
Collegium Anatomicum UM przy ul. Jaczewskiego
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miasto	Lublin
Data założenia	przed XVII wiekiem
W granicach Lublina	1916/1959
SIMC	0955058[1]
Tablice rejestracyjne	LU
Położenie na mapie Lublina Lemszczyzna
Położenie na mapie Polski Lemszczyzna
Położenie na mapie województwa lubelskiego Lemszczyzna
51°15′27″N 22°33′56″E/51,257583 22,565444

Lemszczyzna – lubelska dzielnica mieszkaniowa położona w centrum miasta, administracyjnie od 2006 roku należąca do dzielnicy Śródmieście (północna część także do dzielnicy Czechów-Południe). Jak wynika z planu stanowisk archeologicznych Lublina^[2] jej granice wyznaczają: od północy al. Smorawińskiego, od wschodu al. Spółdzielczości Pracy i ul. Lubartowska, od południa ul. Biernackiego i ul. Północna, od zachodu ul. Szeligowskiego. Teren dzielnicy opada od strony al. Smorawińskiego w kierunku ul. Biernackiego i doliny rzeki Czechówki.

Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z epoki żelaza i zostały wytworzone na cyplu blisko Wzgórza Czwartek przez kulturę pomorską^[3]. Sporą część dzielnicy obejmuje stanowisko archeologiczne^[2]. Lemszczyzna była prawdopodobnie miejscem potyczki wojsk szwedzkich z polskimi w 1656 roku, co upamiętnia tzw. pomnik szwedzki, trójkątny obelisk ku czci dragonów szwedzkich (obecnie napisy upamiętniają żołnierzy polskich Pawła Jana Sapiehy poległych w tejże bitwie). Początkowo, w XVII wieku, na terenie Lemszczyzny istniał folwark, będący jurydyką rodziny Łemków. W XIX wieku powstała wieś o tej nazwie na terenie obecnej gminy Konopnica. W 1884 powstaje sporych rozmiarów fabryka wag Wilhelma Hessa przy ul. Lubartowskiej, strawiona pożarem z 1912, która po II wojnie światowej została upaństwowiona i przemianowana na Lubelską Fabrykę Wag FaWag S.A. (obecnie przy ul. Łęczyńskiej)^[4]. W sąsiednim budynku przy Lubartowskiej 81/83 w latach 1884–86 powstał szpital żydowski, w którym pracowali znani lekarze, m.in. Marek Arnsztajn. W 1905 roku folwark miał 10 domów i 138 mieszkańców. Jedenaście lat później część dzielnicy jako Lemszczyzna-Granicznik została włączona w granice administracyjne Lublina. Reszta jako Lemszczyzna-Choinki stała się częścią Lublina dopiero w 1959 roku. Wiadomo, że w folwarku Lemszczyzna (który dzierżawili wówczas Bukowscy) przez 10 dni w czerwcu 1917 roku przebywał Józef Piłsudski, odpoczywając i obserwując życie na wsi^[5]. W okresie wojny 26 lipca 1940 wysłano do Lemszczyny kontyngent 3 robotników żydowskich^[6]. W okresie międzywojennym próbowano na terenie Lemszczyzny-Szczekarkowa powołać do życia szkółkę ogrodniczą^[7].

W dzielnicy znajdują się: Collegium Anatomicum UM w Lublinie. W granicach dzielnicy znajduje się też Komenda Policji przy ul. Północnej, Kościół rektoralny św. Eliasza Proroka oraz Szpitale: im. Jana Bożego, Kliniczny nr 4 i Dziecięcy. Nazwę „Lemszczyzna” noszą też ogródki działkowe na północ od al. M. Smorawińskiego. W obrębie dzielnicy znajduje się też kilka aptek.

Bibliografia

• Lemszczyzna w Słowniku IH PAN
• Lublin. Przewodnik pod redakcją Bernarda Nowaka; Lublin 2000, wydawnictwo Test (str. 134-135 i 139); ISBN 83-7038-169-3

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lemszczyzna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 138 .