Leonid Kniaziew

Leonid Kniaziew

Леонид Князев

Pełne imię i nazwisko	Leonid Michajłowicz Kniaziew
Data urodzenia	1851
Data śmierci	1919
Gubernator tobolski
Okres	od 12 kwietnia?/24 kwietnia 1896 do 29 stycznia?/11 lutego 1901
Gubernator wołogodzki
Okres	od 29 stycznia?/11 lutego 1901 do 6 lipca?/19 lipca 1902
Gubernator kostromski
Okres	od 6 lipca?/19 lipca 1902 do 10 września?/23 września 1905
Gubernator kurlandzki
Okres	od 10 października?/23 października 1905 do 10 lipca?/23 lipca 1910
Poprzednik	Dmitrij Swierbiejew
Następca	Siergiej Nabokow
Generał-gubernator irkucki
Okres	od 24 lipca?/6 sierpnia 1910 do lutego 1916
Członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego
Okres	od 1917 roku
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Leonid Michajłowicz Kniaziew ros. Леонид Михайлович Князев (ur. 1851 w Sankt Petersburgu, zm. 1919) – działacz państwowy Imperium Rosyjskiego, prokurator, gubernator w guberniach tobolskiej, wołogodzkiej, kostromskiej i kurlandzkiej, generał-gubernator irkucki i członek Rady Państwa Imperium Rosyjskiego.

Życiorys

Leonid Michajłowicz Kniaziew urodził się w 1851 roku w Sankt Petersburgu. Wywodził się z rodziny szlacheckiej. Edukację odebrał w Cesarskiej Szkole Prawoznawstwa. Od 15 maja^?/27 maja 1872 do 1896 roku zajmował różne stanowiska podległe Ministerstwu Sprawiedliwości. Kolejne urzędy pełnił w guberniach grodzieńskiej, riazańskiej (1873), tambowskiej (1874), następnie pomocnik prokuratora w Symbirsku (1878), Warszawie, Pskowie (1880), Sankt Petersburgu (1883) i w końcu prokurator w Witebsku i Warszawie (1891)^[a][1][2].

Od 12 kwietnia^?/24 kwietnia 1896 do 29 stycznia^?/11 lutego 1901 roku gubernator tobolski, następnie wołogodzki. Na analogiczną funkcję w guberni kostromskiej przeniesiony 6 lipca^?/19 lipca 1902 roku^[1].

W wyniku dymisji Dmitrija Dmitrijewicza Swierbiejewa został 10 października^?/23 października 1905 roku wyznaczony gubernatorem kurlandzkim. Urząd ten objął jednak dopiero 22 listopada^?/5 grudnia 1905 roku, a do tego czasu zastępował go wicegubenrator Izmaił Władimirowicz Kostorowiec^[3]. Kniaziew przybył do Kurlandii w krytycznym okresie rewolucji 1905 roku, zdecydowana większość kurlandzkich miejscowości opanowana była przez rewolucjonistów. Pod koniec grudnia podpisał prośbę o zwiększenie kontyngentu wojskowego w guberni, a za sprawą działań ekspedycji karnych, już w styczniu raportował o przywróceniu kontroli nad wszystkimi miastami^[4].

 Osobny artykuł: Rewolucja 1905 roku na Łotwie.

Wśród kurlandzkich Niemców miał opinię dobrodusznego i naiwnego, łatwo miał się dostosowywać do zdania miejscowego rycerstwa^[5]. Tak na przykład w związku z akcją sprowadzania do Kurlandii niemieckich kolonistów, którą miejscowe ziemiaństwo prowadziło w celu wzmocnienia żywiołu niemieckiego przeciw łotewskiemu nacjonalizmowi, gubernator nie tylko nie przeciwdziałał, ale nawet usprawiedliwiał te działania brakiem rąk do pracy na wsi^[6].

Od 24 lipca^?/6 sierpnia 1910 roku generał-gubernator irkucki, na miejsce przybył 22 września^?/5 października. Ze względów zdrowotnych zwolniony w lutym 1916 roku. W 1917 roku został członkiem Rady Państwa Imperium Rosyjskiego. Zmarł w 1919 roku^[7].

Otrzymał Order Świętej Anny II klasy^[2].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Arkadiusz Janicki: Kurlandia w latach 1795–1915: Z dziejów guberni i jej polskiej mniejszości. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2011. ISBN 978-83-7326-865-4. (pol.).
• Альманах современных русских государственных деятелей.. Petersburg: Тип. Исидора Гольдберга, 1897, s. 675. (ros.).