Leszek Wierzchowski

Ten artykuł należy dopracować: od 2020-10 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł, prawidłowa forma przypisów, → zweryfikować niektóre informacje. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Leszek Wierzchowski

Data i miejsce urodzenia	10 września 1949 Zawiercie
Przywódca partii PRM
Okres	od 1991
Przynależność polityczna	Polski Ruch Monarchistyczny
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Leszek Antoni Wierzchowski (ur. 10 września 1949 w Zawierciu) – polski polityk, założyciel i przywódca partii politycznej Polski Ruch Monarchistyczny, a także poeta i dramaturg; członek Związku Literatów Polskich.

Życiorys

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. St. Żeromskiego w Zawierciu i Studium Nauczycielskiego w Gliwicach. Ukończył filologię polską z tytułem magisterskim na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

W latach 70. i 80. pracował jako dziennikarz w czasopiśmie „Poglądy” w Katowicach, w „Żołnierzu Wolności” w Warszawie, a następnie w dwutygodniku „Budowlani” i „Panorama” w Katowicach, czasopiśmie „Konstrukcje” w Warszawie i „Dzienniku Zachodnim” w Katowicach. Był naczelnym redaktorem czasopism: „Echo Czeladzi”, „Śląsko-Zagłębiowskie Nieruchomości” i „Nowa Monarchia”. Należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Jako poeta debiutował wierszem lirycznym „Modlitwa” na łamach polonijnego czasopisma „Naprzód” w Londynie”^[1], a fraszkami miesiąc później w kraju^[2]. Wiersze i fraszki publikował na łamach wielu ogólnopolskich, a także regionalnych śląskich czasopism (m.in. „Szpilki”, „Żołnierz Polski”, „Głos Nauczycielski”, „Zielony Sztandar”, „Głos Pracy”, „Tak i Nie”) i na antenie rozgłośni Radia Katowice.

W latach 70. był współorganizatorem Grupy Poetyckiej im. Wł. Sebyły w Częstochowie oraz literackiego Towarzystwa Wolnistów we Wrocławiu, a także członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy w Katowicach i Klubu Literackiego przy katowickim Oddziale Związku Nauczycielstwa Polskiego^[3] Swoje utwory podpisywał: Leszek Pobóg-Wierzchowski.

Należał do PZPR, a w 1981 wstąpił do „Solidarności”.

Jest członkiem Związku Literatów Polskich. Należy do Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach. Jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego – współczesnej epopei „Millenium”, pięcioksięgu fraszek – zbiorów: „Manifest erotyczny”, „Dziwne stany świadomości”, „Imionnik zakochanych”, „Erotyczne przymiarki”, „Sztuka pieszczot”, a także recenzji literackich. Jest właścicielem książkowego Wydawnictwa AUTOR.

Wspólnie ze Sławomirem Leonardem Wysockim opublikował „Herbarz. Nadania godności szlacheckich i arystokratycznych w Polsce 1992-1995” (Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996).

Rodzinnie związany z Zawierciem. Przez wiele lat mieszkał i działał w Gliwicach, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, a obecnie w Katowicach.

Działalność w PRM

Partia Leszka Wierzchowskiego Polski Ruch Monarchistyczny, którą założył w 1991, dąży do wprowadzenia dziedzicznej monarchii konstytucyjnej w Polsce. Leszek Wierzchowski został ogłoszony przez nią regentem Polski.

Ogólnopolski i Polonijny Konwent Monarchistyczny również uznaje uprawnienia Leszka Wierzchowskiego do nadawania tytułów szlacheckich i arystokratycznych, czego jednym z dowodów było zawarcie Porozumienia Monarchistycznego między tymi organizacjami w kwietniu 2008 w Łodzi^[4].

Jest także Wielkim Mistrzem założonego przez siebie Zakonu Rycerzy Polskiej Korony. Ponadto prowadzi własną Fundację „Polska Korona” oraz wydaje czasopismo „Nowa Monarchia” jako organ prasowy PRM^[5].

Otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Świętego Stanisława z Gwiazdą „za zasługi w działalności społecznej i humanitarnej” od tzw. Kapituły Suwerennego Orderu Świętego Stanisława w Polsce przewodzonej przez Wielkiego Mistrza Orderu Juliusza Nowinę-Sokolnickiego. Został uhonorowany przez Igora Żuka Orderem Króla Daniły Halickiego (14 września 2003 w Pałacu Potockich we Lwowie)^[6][7]. 8 września 2006 r. podczas Zjazdu Delegatów PRM w Krakowie został mianowany Generał-majorem przez International Union of Cossacks^[8]. Uzyskał tytuł Akademika Międzynarodowej Akademii Informatyzacji (w 1996 r.)^[9]

Używa herbu Pobóg^[10]. Członkowie partii Polski Ruch Monarchistyczny tytułują Leszka Wierzchowskiego: „Jego Królewska Wysokość Leszek Antoni Wielki Książę Wierzchowski, z Łaski Boga i Woli Narodu Regent Polski i Polskiego Ruchu Monarchistycznego, Wielki Kniaź Ukrainy-Rusi, Kniaź Imperium Rosji, Emir Tatarów, Kawaler Orderu Regencji na Wielkiej Wstędze z Gwiazdą, Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Polskiej Korony, Wielki Mistrz Kapituły Orderu św. Stanisława etc. etc”. Tytuły nadali mu m.in. Kniazia Imperium Rosji – Paweł II Romanow, Wielkiego Kniazia Ukrainy-Rusi – podający się za króla Ukrainy-Rusi Orest I, Emira – Najwyższe Kolegium Muzułmańskiego Związku Religijnego (Tatarów Polskich) w Rzeczypospolitej Polskiej. Tytuły te nie mają żadnego znaczenia formalnego, ani dyplomatycznego^[11], jak i nie są uznawane przez rządy jakiegokolwiek państwa. Mają charakter organizacyjny.

Działalność literacka

Leszek Wierzchowski jest autorem m.in. poetyckiego dramatu paradokumentalnego o powstaniu warszawskim, a także o wydarzeniach lat 1968, 1970 i 1980 w Polsce pt. Millenium, czyli Narodziny Solidarności Narodu Polskiego w Gdańsku podczas strajku 1980 roku .Epopeja /I wyd. -1998 r., Zgierz k. Łodzi; II wyd. – 1999 r., Katowice. Fragmenty „Millenium” zostały zainscenizowane m.in. przez Jana Machulskiego i Leona Niemczyka w Muzeum Kinematografii w Łodzi^[12]. W 2021 roku na stronie internetowej Google : Leszek Wierzchowski-migielicz.pl został opublikowany tekst "Millenium", wyd. III, ze wstępem Iwony Sułkowskiej pt. "Dramatyczna epopeja" .

Wydał w Krakowie pięcioksiąg fraszek pt. "Świat skrócony"^[13]:

• Manifest erotyczny (2002), (II wydanie – 2003), (III wydanie - grudzień 2019)
• Dziwne stany świadomości (2003), (II wydanie – grudzień 2013), (III wydanie - wrzesień 2021)
• Imionnik zakochanych (2004), (II wydanie - czerwiec 2021)
• Erotyczne przymiarki (2009), (II wydanie – grudzień 2014),(III wydanie – listopad 2016)
• Sztuka pieszczot (2011), (II wydanie – październik 2017)

Autor wielu fraszek (ponad 10 tys. poetyckich miniatur^[14][15]), zwłaszcza o tematyce miłosnej, erotycznej, społeczno-obyczajowej, lirycznej, a także filozoficznej (aforyzmy). Na łamach ogólnopolskiego Miesięcznika Literackiego „Akant” (Bydgoszcz) w latach 2005-2010 odbyło się pięć edycji konkursu „Inspiracje Wierzchowskim” na aforyzm, fraszkę lub limeryk, nawiązujących do twórczości Leszka Wierzchowskiego. W 2016 roku odbyła się szósta, w 2019 roku siódma, a w 2021 roku zainicjowana została ósma, a w 2022 roku dziewiąta edycja tego konkursu. Łącznie stworzył ponad 24 tys. fraszek^[16]

Otrzymał Laur Umiejętności i Kompetencji. Artykuły o jego twórczości ukazały się na łamach prasy literackiej: „Akant”, „Raptularz Kulturalny”, „Śląsk”. Fraszki Wierzchowskiego zostały zamieszczone w antologii klasyków polskiej fraszki pt. Z fraszką przez stulecia (XV-XX wiek) Józefa Bułatowicza (2005), a także w „Antologii „Akantu” 2003-2007” (2007) oraz w almanachu "Kondycja dzisiejszej polskiej poezji” pod redakcją dr Lucyny Smykowskiej-Karaś, Katowice 2017 r.

30 grudnia 2004 zdobył nagrodę Prezydenta Miasta Dąbrowa Górnicza mgr. Jerzego Talkowskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury.

5 listopada 2009 w Łodzi powstał Klub Miłośników Twórczości Leszka Wierzchowskiego.

27 maja 2010 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Zawiercia Mirosława Mazura za osiągnięcia w dziedzinie twórczości^[17].

W 2011 r. został wybrany na Sekretarza Oddziału Wojewódzkiego Związku Literatów Polskich w Katowicach.

Biografia Leszka Wierzchowskiego została zamieszczona w "Encyklopedii osobistości Rzeczypospolitej Polskiej", IV./2018 r., BPH -BRITISH PUBLISHING HOUSE LTD, ISBN 978-1-912100-30-9

Przypisy

Bibliografia

Tę sekcję należy dopracować: Bibliografia nie była używana w całości przy pisaniu artykułu. Prezentuje ona „listę wszystkiego co z danym tematem jest związane”.. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, znajdują się w sekcji Bibliografia dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

• Ewa Głębicka, „Grupy literackie w Polsce 1945 – 1989”. Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000
• Anna Ohde, „Poetycki dokument polskiego mitu”. Miesięcznik Literacki „AKANT” nr 3 /81 /, 2004
• Anna Ohde, „Trójksiąg fraszek”. „AKANT” nr 12/90/, 2004
• Iwona Sułkowska, „W kręgu fraszki”. „AKANT” nr 9 /100 /, 2005
• Violetta Pawłowska,"Gorzka prawda w śmiechu podana”. Miesięcznik Społeczno-Kulturalny „ŚLĄSK”, lipiec 2005
• Anna Ohde, „Inspiracje Wierzchowskim”. „AKANT” nr 6 /100 /, 2006
• „Antologia „Akantu” 2003 – 2007”, Bydgoszcz 2008.
• (BS), „Ma w dorobku 10 tysięcy fraszek. Książęca erotyka”. „Dziennik Zachodni”, 13 grudnia 2002
• „Refleksje Leszka Wierzchowskiego – autora „Millenium”. „Millenium” czyli epopeja namiętności”. „Raptularz Kulturalny” nr 3/8/, 1999
• Anna Ohde, „W polskim ogrodzie fraszek przełomu wieków”. „Akant” nr 3 /81/, 2004
• Agnieszka Nęcka, „Erotyzm we fraszce podany”. „Śląsk” nr 2 /100/, 2004
• Jolanta Michalska, „Świat fraszką pisany”. „Przegląd Dąbrowski”, kwiecień 2004
• Adrianna Ginał, „Leszka wielkiego księcia Wierzchowskiego dramat wierszem”. „Gazeta Krakowska” 17.10.2003
• Aleksander Trzaska, „Patrząc przez różowe okulary”. „Dziennik Zachodni” 8.10.2004
• Igor T.Miecik, „Rycerze króla Artura”. „Newsweek Polska” nr 48/2008, 30.11.2008
• Dawid Czerny, „Monarchia, a realia”. „Nowe Zagłębie” nr 4(4) sierpień 2009
• Leszek Wielki Książę Wierzchowski, „Pokłon dla monarchii"/ W:/ „Herbarz. Nadania godności szlacheckich...”, Wydawnictwo SAPIENTIA, Kraków 1996
• Renata Cius, „Książę o kolebce”. „Trybuna Śląska”, 22 grudnia 1998
• Genealogia rodu Wierzchowskich herbu Pobóg, Opracowanie pod redakcją Lucjana Wierzchowskiego, Koszalin 2010

Linki zewnętrzne

• Strona Leszka Wierzchowskiego (pol.)