Liberty International

Liberty International (wcześniej International Society for Individual Liberty lub ISIL[1]) jest niedochodową, wolnościową organizacją edukacyjną z siedzibą w San Francisco.

Organizacja zrzesza członków w ponad 80 krajach świata[1] i odpowiada między innymi za jedną z największych międzynarodowych konferencji wolnościowych Światowej Konferencji Liberty International, której wykładowcami byli zarówno Milton Friedman, jak i prezydent Kostaryki Miguel Ángel Rodríguez[2].

Polak, Jacek Spendel, pełni funkcję obecnego prezesa Liberty International.

Historia

Stowarzyszenie na rzecz Wolności Indywidualnej (Society for Individual Liberty – SIL) zostało założone w 1969 roku przez Dona Ernsbergera i Dave’a Waltera, po tym, jak aktywiści libertariańscy zostali wyrzuceni z Young Americans for Freedom (YAF) podczas i po konwencji tej organizacji w St. Louis w stanie Missouri w 1969 roku[3]. Podczas konwencji YAF w sierpniu 1969 r. tradycjonaliści (trads) i libertarianie (libs lub rads) walczyli o kontrolę nad tą organizacją studencką, przy czym frakcja libertarian konflikt ten przegrała. Podczas walki i po jej zakończeniu, Sojusz Anarcho-Libertarianizmu (Anarcho-Libertarian Alliance), Klub Libertariański YAF (YAF Libertarian Caucus) i dwie anarchistyczne sekcje Studentów na Rzecz Społeczeństwa Demokratycznego (Students for a Democratic Society – SDS) współpracowały ze sobą i ostatecznie zorganizowały się w luźno powiązane stowarzyszenie, które stało się znane jako SIL[4]. Walki wewnątrz organizacji osiągnęły punkt kulminacyjny, gdy libertariański członek YAF podpalił dokumenty na sali kongresowej, wywołując 30-minutową awanturę[5]. Doprowadziło to do przetasowań wewnątrz organizacji. Przywódcy tych wydarzeń, w tym Karl Hess, uderzali szczególnie mocno w kalifornijską delegację, w skład której wchodzili Dana Rohrabacher, Shawn Steel, Ron Kimberling, Rod Manis, Pat Dowd i John Schureman[6]. Don Ernsberger zrezygnował z YAF, obiecał kontynuować współpracę z SDS w Penn State i założył siedzibę SIL w Filadelfii.

SIL powstało ostatecznie w październiku 1969, kiedy Libertariański Klub YAF połączył się z Towarzystwem na Rzecz Racjonalnego Indywidualizmu (Society fo Rational Individualism – SRI), które było organizacją obiektywistów z siedzibą w Maryland[7][8]. Organizacja przyjęła anarchokapitalistyczną ścieżkę rozwoju, co później ułatwiło fuzję z SIL.[9][10] Co ciekawe, SIL zrzeszało członków o różnych przekonaniach politycznych – od minarchistów i obiektywistów, aż po anarchistycznych libertarian – jednakże organizacja przyjęła czarną flagę w znaku dolara jako jej oficjalny symbol[11]. Założenie SIL jest uważane za moment „narodzin autonomicznego ruchu libertariańskiego”[12]. Z różnych organizacji dołączyło, według samego SIL, 3000 członków w 103 ośrodkach uniwersyteckich w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Szwecji, Indiach i Australii[13][3] Według historyka Jonathana Schoenwalda „wszystkie studenckie grupy libertariańskie sprzeciwiały się zarówno wojnie wietnamskiej, jak i poborowi”[14]. Również SIL od początku nastawił się na działania antywojenne. Jej członkowie w pamfletach z tego okresu argumentowali że „szczytem szaleństwa jest utrzymywanie, że wojna – która jest utrzymywana tylko przez pobór, inflację i odrządowy system podatkowy – może w jakikolwiek sposób okazać się przykładem pozytywnego działania antytotalitarnego”[15]. W tym okresie powstało m.in. Libertarian Speakers Bureau, miesięczny biuletyn Society for Individual Liberty News oraz miesięcznik The Individualist, redagowany przez Roya Childsa, a także książki – w tym A Liberty Primer W. Alana Burrisa.

Jedną z osób pozostających pod wpływem ówczesnej działalności SIL był David Nolan, główny inicjator stworzenia Partii Libertariańskiej w Stanach Zjednoczonych. Nolan był związany z SIL jako lider kampusu – osoba odpowiedzialna za działalność SIL na jednym z kampusów uniwersyteckich. To właśnie wtedy po raz pierwszy ujawnił aktualną wersję swojego wykresu Nolana w artykule zatytułowanym „Classifying and Analyzing Politico-Economic Systems”. Ed Clark, późniejszy kandydat na prezydenta USA w 1980 roku, zaangażował się w ruch libertariański poprzez udział w konferencji SIL w Nowym Jorku[9].

Jednym z głównych powodów fuzji SIL z Międzynarodowym Towarzystwem Wolności Indywidualnej (International Society for Individual Liberty – ISIL) w 1989 r. było wycofanie się Dona Ernsbergera z działalności w SIL, kiedy objął funkcję zastępcy szefa sztabu kongresmena Dany Rohrabacher. Po odejściu Ernbergera i Dave’a Waltera (zaangażował się w Partię Libertariańską, będąc w radzie doradczej tej organizacji w latach 1988–1991), SIL połączyło się z Libertarian International, zmieniając nazwę organizacji na Międzynarodowe Towarzystwo Wolności Indywidualnej (ISIL). Według Richarda Wingera, organizacja miała wówczas członków w ponad 80 krajach, a jej materiały edukacyjne drukowane były w ponad 5 milionach egzemplarzy[16][17]. Wiele z tych materiałów przetłumaczonych zostało na języki obce, w tym polski – między innymi „Przygody Jonathana Gullible’a” Kena Schoollanda, „Hymn” Ayn Rand czy „Kapitalizm dla dzieci” Karla Hessa[17].

W 2016 roku ISIL został zreorganizowany i przemianowany na Liberty International z bardziej międzynarodowym zarządem, w tym Szwedem Per Bylund zasiądającym w strukturach rady nadzorczej i Polakiem Jackiem Spendelem, pełniącym funkcję obecnego prezesa.

Przypisy

  1. ↑ a b „Who are we?”, Liberty International official site.
  2. ↑ A Trip to Costa Rica -- COSTA RICA – PRE-CONFERENCE TOURING, Ben Best, benbst.com.
  3. ↑ a b Rebecca E. Klatch, A Generation Divided: The New Left, the New Right and the 1960s, Berkeley, Los Angeles, London, University of California Press, 1999, p. 235.
  4. ↑ Rebecca E. Klatch, A Generation Divided: The New Left, the New Right and the 1960s, Berkeley, Los Angeles, London, University of California Press, 1999, p. 231.
  5. ↑ Jerome Tuccille, It Usually Begins with Ayn Rand, San Francisco, CA, Cobden Press, 1971, p. 104.
  6. ↑ Rebecca E. Klatch, A Generation Divided: The New Left, the New Right and the 1960s, Berkeley, Los Angeles, London, University of California Press, 1999, p. 233.
  7. ↑ John L. Kelly, Bringing the Market Back In: The Political Revitalization of Market Liberalism, New York: NY, New York University Press, 1997, p. 103.
  8. ↑ Rebecca E. Klatch, A Generation Divided: The New Left, the New Right and the 1960s, Berkeley, Los Angeles, London, University of California Press, 1999, p. 364 n91.
  9. ↑ a b John L. Kelly, Bringing the Market Back In: The Political Revitalization of Market Liberalism, New York: NY, New York University Press, 1997, p. 91.
  10. ↑ Roy A. Childs, Jr., “An Open Letter to Ayn Rand: Objectivism and the State,” SRI’s The Rational Individualist, August 1969.
  11. ↑ Mark Frazier, “Anarchism: Revolutionizing the Right,” Harvard Crimson, March 12, 1971, p. 5.
  12. ↑ Rebecca E. Klatch, A Generation Divided: The New Left, the New Right and the 1960s, Berkeley, Los Angeles, London, University of California Press, 1999, p. 12.
  13. ↑ Gregory L. Schneider, Cadres for Conservatism: Young Americans for Freedom and the Rise of the Contemporary Right, New York and London, New York University Press, 1999, p. 136.
  14. ↑ Marc Jason Gilbert, edit., The Vietnam War on Campus: Other Voices, More Distant Drums, Westport: CT, Praeger Publishers, 2001, chap. 1, Jonathan Schoenwald, “No War, No Welfare, and No Damn Taxation: The Student Libertarian Movement, 1968-1972,” p. 32.
  15. ↑ Lige Petersen, “America and Asia,” Society for Individual Liberty, n.d. in “SIL,” Williamson Evers Papers, Box 36 folder, Hoover Institution archives.
  16. ↑ Richard Winger, “Founder of Libertarian International Dies,” Ballot Access News, June 29, 2008.
  17. ↑ a b Joseph Bast, “Vince Miller, RIP,” Heartland Institute, June 29, 2008.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona internetowa
Kontrola autorytatywna (instytucja akademicka):