Lodowiec Axela Heiberga
 Lodowiec Axela Heiberga (1956–1957) | |||
| Terytorium |
| ||
|---|---|---|---|
Położenie na mapie Antarktyki  | |||
 85°25′S 163°00′E/-85,416667 163,000000 | |||
| |||
Lodowiec Axela Heiberga (ang. Axel Heiberg Glacier, norw. Axel Heibergbreen)[1] – lodowiec w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej.
Nazwa
Nazwany przez Roalda Amundsena (1872–1928) na cześć konsula Axela Heiberga (1848–1932), norweskiego biznesmena i mecenasa nauki, który przyczynił się do licznych norweskich wypraw polarnych[2].
Geografia
Lodowiec Axela Heiberga leży w Górach Królowej Maud w Górach Transantarktycznych w Antarktydzie Wschodniej. Od zachodu ogranicza go Góra Fridtjofa Nansena (3989 m n.p.m.), a od wschodu Mount Don Pedro Christophersen (3766 m n.p.m.)[3]. Lodowiec oddziela łańcuch górski Herbert Range od masywnej góry Mount Don Pedro Christophersen[2].
Lodowiec mierzy około 48 km długości[2]. Spływa z Płaskowyżu Polarnego ku północy, do Lodowca Szelfowego Rossa pokrywającego południowe Morze Rossa[2].
Historia
Dolina lodowca stanowi jedną z „bram” w Górach Transantarktycznych, umożliwiających dostęp do Płaskowyżu Polarnego[4].
Lodowiec został odkryty w listopadzie 1911 roku przez wyprawę pod dowództwem Roalda Amundsena[2] w drodze do bieguna południowego[5]. Przeprawa była trudna z uwagi na strome podejście i występowanie licznych szczelin lodowcowych[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ KSNG 2006 ↓, s. 24.
- ↑ a b c d e SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ Faure i Mensing 2010 ↓, s. 173.
- ↑ Otway 2011 ↓, s. 64.
- ↑ a b Faure i Mensing 2010 ↓, s. 20.
Bibliografia
- Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej (KSNG). [dostęp 2022-05-22].
- Axel Heiberg Glacier (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Faure, Gunter, Mensing, Teresa M.: The Transantarctic Mountains: Rocks, Ice, Meteorites and Water. Springer Science & Business Media, 2010. ISBN 978-90-481-9390-5. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).
- Otway, Peter. Gateways to the Pole: Mapping Amundsen and Scott’s routes through the Trans-Antarctic Mountains fifty years later. „Antarctic”. 29 (218), s. 64–66, 2011. 4. New Zealand Antarctic Society. [dostęp 2022-05-22]. (ang.).
