Lolita Flores

Lolita Flores

Lolita Flores (2008)
Imię i nazwisko	María Dolores González Flores
Pseudonim	Lolita
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1958 Madryt
Pochodzenie	Hiszpania
Gatunki	flamenco
Zawód	aktorka, piosenkarka, tancerka
Aktywność	od 1964
Wydawnictwo	CBS Corporation, Sony BMG
Powiązania	Alba Flores, Antonio Flores, Carmen Flores, Lola Flores, Rosario Flores
Strona internetowa

Lolita Flores, właśc. María Dolores González Flores (ur. 6 maja 1958 w Madrycie) − hiszpańska aktorka, artystka flamenco i osobowość telewizyjna pochodzenia romskiego.

Życiorys

Pochodzi z rodziny artystów flamenco; jest córką Loli Flores i Antonio Gonzáleza (znanego pod pseudonimem El Pescaílla), a także starszą siostrą Antonio Floresa i Rosario Flores. Jej ciotką jest piosenkarka Carmen Flores, ciotecznym bratem − piłkarz Quique Sánchez Flores^[1], a bratanicą aktorka Alba Flores.

Zadebiutowała jako aktorka dziecięca w 1964, rolą cygańskiej dziewczynki w filmie La gitana y el charro^[2]. W 1969, u boku swoich rodziców, zagrała w komedii muzycznej El taxi de los conflictos. Swój pierwszy album muzyczny, Amor, Amor, wydała w 1975^[3]; płyta osiągnęła status platynowej^[4]. Jej kolejne albumy, Abrázame (1976), Mi carta (1977) i Espérame (1978), także odniosły komercyjny sukces i zapewniły piosenkarce popularność w Hiszpanii i w krajach Ameryki Łacińskiej^[4]. W 1975 wystąpiła gościnnie w popularnej wówczas telenoweli Cuentos y leyendas, rok później zagrała główną rolę w filmie Haz la loca... no la guerra^[2].

W latach 80. kontynuowała współpracę z wytwórnią muzyczną CBS Corporation. Nagrywała kolejne albumy: Seguir soñando (1980), Atrévete (1982), Águila real (1983), Para volver (1985) i Locura de amor (1987). Równolegle z karierą muzyczną, pracowała dla telewizji. W latach 1992−1993, razem ze swoją matką, prowadziła program Sabor de Lolas, w 1995 była prowadzącą talk-show Ay Lola, Lolita, Lola. Występowała w serialach m.in. Los ladrones van a la oficina, Hostal Royal Manzanares, Entre Morancos y Omaítas.

W 2002 ponownie pojawiła się na dużym ekranie. Za rolę Chelo w firmie Rencor, w reżyserii Miguela Albaladejo, otrzymała Goyę, nagrodę Hiszpańskiej Akademii Sztuki Filmowej dla najlepszej aktorki^[3]. W tym samym roku jej płyta Lola, Lolita, Dolores, osiągnęła status złotej^[3]. W 2005 zadebiutowała w teatrze rolą Conchity w sztuce Nilo Cruza, Ana en el trópico. W 2007 zagrała główną rolę w filmie telewizyjnym La princesa del polígono, w reżyserii Rafy Montesinosa, za którą otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Kina w Walencji. Wystąpiła także w filmach El libro de las aguas (2008), Luz de soledad (2016), Carne (2017) i Paella today (2017).

W 2010 wydała książkę Lolita. Flores y alguna espina, będącą autobiografią pisaną w formie rozmowy z pisarzem Javierem Menéndezem Floresem. Wtedy też ukazała się jej ostatnia płyta, De Lolita a Lola.

Od 2015 jest jurorką w programie Tu cara me suena (format ten w Polsce znany jest jako Twoja twarz brzmi znajomo). Od 2019 występuje w madryckim Teatro Infanta Isabel w roli Aurory Greenway w spektaklu La fuerza del cariño^[5], opartym na powieści Larrego McMurtry’ego, Czułe słówka. Rok wcześniej, zdobyła uznanie krytyki, występując w tytułowej roli w sztuce Fedra, wystawianej przez Teatro Barcelona^[6].

Jej pierwszym mężem był argentyński producent i impresario, Guillermo Furiase. Ich dziećmi są aktorka Elena Dolores Furiase González i gitarzysta Guillermo Antonio Furiase González. Małżeństwo zakończyło się rozwodem w 1995. W latach 2010−2015, Flores była żoną kubańskiego aktora Pablo Durána.

Identyfikuje się jako Romka^[7].

Przypisy