Lorenzo Bernardi

Lorenzo Bernardi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1968
Trydent

Wzrost

199 cm

Pozycja

przyjmujący

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1987-2001  Włochy 306
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebro Atlanta 1996 piłka siatkowa
Mistrzostwa świata
złoto Brazylia 1990
złoto Grecja 1994
Mistrzostwa Europy
złoto Szwecja 1989
srebro Niemcy 1991
złoto Grecja 1995
srebro Czechy 2001
Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Lorenzo Bernardi

Lorenzo Bernardi (ur. 11 sierpnia 1968 w Trydencie) − włoski siatkarz, trener, karierę skończył występami w Serie A, w drużynie Acqua Paradiso Gabeca Montichiari. Grał na pozycji przyjmującego. Mierzy 199 cm. 306 razy wystąpił w reprezentacji Włoch. Dwukrotny Mistrz Świata w 1990 z Brazylii oraz w 1994 z Grecji. W 1996 w Atlancie został wicemistrzem olimpijskim. Dwukrotny Mistrz Europy w 1989 ze Szwecji oraz w 1995 z Grecji.

W marcu 2009 został trenerem włoskiej kadry B, z którą zdobył złoty medal na Igrzyskach Śródziemnomorskich. Pallavolo Padwa jest pierwszym klubem w karierze trenerskiej Włocha. Pracę w nim rozpoczął dopiero w sezonie 2009/2010, na początku stycznia został zwolniony wskutek przegranej z niżej notowanym zespołem, jednak o rozwiązaniu umowy zadecydowały także słabe wyniki drużyny (4 porażki z rzędu w grudniu) w poprzednim roku kalendarzowym. 15 grudnia 2010 został trenerem Jastrzębskiego Węgla[1]. W sezonie 2010/2011 zajął z nim 7. miejsce w PlusLidze, 4. w Lidze Mistrzów, w kolejnym sezonie - 4. w PlusLidze. Rok i dwa lata później zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski. W 2014 zajął z drużyną ze Śląska 3. miejsce w Lidze Mistrzów, pokonując Zenit Kazań. Od 2014 do 2016 roku był trenerem Halkbanku Ankara.

W 2001 został wybrany siatkarzem XX wieku. 25 lipca 2010 został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej. 27 października 2011 został wprowadzony do Volleyball Hall of Fame wraz z takimi siatkarskimi sławami jak: Magaly Carvajal, Hugo Conte, Rita Crockett, Vladimir Grbić, František Stibitz[2][3].

Kariera zawodnicza

Lata Kluby
1981–1984 Włochy Marzola Trento
1984–1985 Włochy Americanino Padwa
1985–1990 Włochy Panini Modena
1990–2002 Włochy Sisley Treviso
2002–2004 Włochy Itas Diatec Trentino
2004 Katar Ar-Rajjan SC
2004–2005 Włochy Lube Banca Marche Macerata
2005
(do 11.11.2005)
Grecja Olympiakos Pireus
2005–2007
(od 11.11.2005)
(do 15.01.2007)
Włochy Marmi Lanza Werona
2007
(od 16.01.2007)
Włochy Acqua Paradiso Gabeca Montichiari

Sukcesy klubowe

Puchar Włoch:

  • złoto 1986, 1993, 1988, 1989, 2000

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

  • złoto 1986, 1994

Puchar CEV:

  • złoto 1991, 1993, 1998, 2005

Liga włoska:

  • złoto 1986, 1987, 1988, 1989, 1994, 1996, 1998, 1999, 2001
  • srebro 1990, 1995, 1997, 2002

Liga Mistrzów:

  • złoto 1990, 1995, 1999, 2000
  • srebro 1987, 1988, 1989, 2001

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Superpuchar Europy:

  • złoto 1994, 1999

Superpuchar Włoch:

  • złoto 1998, 2000, 2001

Sukcesy reprezentacyjne

Mistrzostwa Europy:

Puchar Świata:

Liga Światowa:

Mistrzostwa Świata:

Puchar Wielkich Mistrzów:

Igrzyska Olimpijskie:

Nagrody indywidualne

Kariera trenerska

Lata Kluby
2009–2010 Włochy Pallavolo Padwa
2010–2014
(od 15.12.2010)
Polska Jastrzębski Węgiel
2014–2016 Turcja Halkbank Ankara
2016–2019
(od 16.11.2016)
Włochy Sir Safety Perugia
2020–2022
(do 31.12.2022)
Włochy Gas Sales Bluenergy Piacenza[4]
2023– Włochy Igor Gorgonzola Novara (kobiety)[5]

Sukcesy klubowe

mężczyźni

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Liga polska:

  • brąz 2013, 2014

Liga Mistrzów:

  • srebro 2017
  • brąz 2014, 2018, 2019

Superpuchar Turcji:

  • złoto 2014, 2015

Puchar Turcji:

  • złoto 2015

Liga turecka:

  • złoto 2016
  • srebro 2015

Superpuchar Włoch:

  • złoto 2017

Puchar Włoch:

  • złoto 2018, 2019

Liga włoska:

  • złoto 2018
  • srebro 2019

kobiety

Puchar Challenge:

Wyróżnienia

  • W 2001 został wybrany najlepszym siatkarzem XX wieku.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Jastrzębie ma nowego trenera!. reprezentacja.net. [dostęp 2010-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)]. (pol.).
  2. Hall of Fame: Bernardi raggiunge Velasco, Gardini e Giani. volleyball.it. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)]. (wł.).
  3. Lorenzo Bernardi. volleyhall.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
  4. Lorenzo Bernardi nie jest już trenerem Piacenzy. siatka.org. (pol.).
  5. Lorenzo Bernardi sarà il nuovo allenatore della Igor Volley. volleynews.it. (wł.).
  6. Ekipa Bernardiego przypieczętowała triumf – Puchar Challenge jedzie do Novary. siatka.org. (pol.).
  7. Bernardi Sig. Lorenzo. quirinale.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł.).

Linki zewnętrzne

  • Bernardi Lorenzo. legavolley.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł. • ang.).
  • Lorenzo Bernardi. olympedia.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
  • Lorenzo Bernardi. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  • Lorenzo Bernardi. olympic.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang. • fr.).
  • p
  • d
  • e