Luís de Freitas Branco

Luís de Freitas Branco
Luís de Freitas Branco, 1911
Imię i nazwisko	Luís Maria da Costa de Freitas Branco
Data i miejsce urodzenia	12 października 1890 Lizbona
Pochodzenie	portugalskie
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1955 Lizbona
Instrumenty	skrzypce, fortepian
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor, pedagog, muzykolog, krytyk muzyczny
Odznaczenia

Luís Maria da Costa de Freitas Branco (ur. 12 października 1890 w Lizbonie, zm. 27 listopada 1955 tamże)^[1] – portugalski kompozytor, pedagog, muzykolog i krytyk muzyczny.

Życiorys

Miał pochodzenie arystokratyczne, był od wielu pokoleń powiązany z rodziną królewską^[2]. Uczył się gry fortepianowej i skrzypcowej oraz studiował prywatnie kompozycję u Augusta Machado, Tomása Vaza de Borby i Luigiego Mancinelli w Lizbonie. Następnie w 1910 kontynuował naukę w Berlinie pod kierunkiem Engelberta Humperdincka i Désiré’a Pâque’a oraz w 1911 w Paryżu u Gabriela Grovleza^[1]^[3].

W latach 1916–1939 wykładał w konserwatorium w Lizbonie początkowo teorię, a od 1960 także kompozycję. W 1939 z powodów politycznych został zmuszony do ustąpienia ze wszystkich zajmowanych stanowisk i wycofania się z życia publicznego. Poświęcił się wtedy kompozycji, badaniom muzykologicznym i publicystyce^[3].

Odznaczony Orderem Świętego Jakuba od Miecza w stopniu Oficera (1930)^[4].

Twórczość

Był jednym z najwybitniejszych kompozytorów nowej muzyki portugalskiej^[1]^[2]^[5]. W swoich utworach orkiestrowych i kameralnych łączył elementy muzyki ludowej ze środkami impresjonistycznymi i neoklasycystycznymi. W utworach chóralnych stosował często stylizację muzyki epoki renesansu^[1].

Kompozycje

(na podstawie materiału źródłowego^[1])

Utwory orkiestrowe

I symfonia F-dur (1924)
II symfonia b-moll (1926)
III symfonia e-moll (1943)
IV symfonia D-dur (1949)
V symfonia h-moll (1950)
poematy symfoniczne
- Antero de Quental (1908)
- Paraísos artificiais (1910)
- Vathek (1913)
- Viriato (1916)
Depois de uma leitura de Antero Quental (1949)
suity
- Alentejo I (1919)
- Alentejo II (1927)
Uwertura „1940” (1939)

Utwory na instrumenty solo i orkiestrę

Koncert skrzypcowy (1916)
Ballada na fortepian o orkiestrę (1917)
Cena lirica na wiolonczelę i orkiestrę (1919)

Utwory kameralne

Sonata na skrzypce i fortepian (1907)
Kwartet smyczkowy (1911)
Sonata na wiolonczelę i fortepian (1913)
Sonata na skrzypce i fortepian (1928)
utwory fortepianowe
utwory organowe

Utwory wokalne

na chór a cappella (1935–1943)
- 6 motetów
- 10 Madrigais Camoneanos
pieśni solowe z fortepianem (1913–1943)
opracowanie 74 portugalskich pieśni ludowych

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Woźna 1987 ↓.
↑ ^a ^b Luís de Freitas Branco. [w:] Naxos. Classical Music [on-line]. [dostęp 2018-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-11)]. (ang.).
↑ ^a ^b Adriana Latino: Branco, Luís (Maria da Costa) de Freitas. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-11)]. via Oxford University Press. (ang.).
↑ Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. Ordens Honoríficas Portuguesas. [dostęp 2020-01-16]. (port.).
↑ Latino 2004 ↓.

Bibliografia

Małgorzata Woźna: Freitas Branco, Luis de. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
Adriana Latino: Branco, Luís (Maria da Costa) de Freitas. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. B. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

Luís de Freitas Branco w bazie AllMusic (ang.)
Luís de Freitas Branco w bazie IMDb (ang.)
Luís de Freitas Branco – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Luís de Freitas Branco w bazie Discogs.com (ang.)
Dyskografia Luís de Freitas Branco w bazie MusicBrainz (ang.)